Opmaak voor het nieuwjaar

We vieren dit jaar het nieuwjaar elders. Bij familie. Dus moeten we een beetje voorbereiden. De oliebollen zijn voor onze rekening. Dus J. is samen met S. aan het bakken. De honden leggen we op een veilige plaats neer. We zijn bang dat Obbe anders heel ons huis verbouwd. Het vuurwerk is opgehaald. J. zorgt altijd voor mooi vuurwerk. Ik heb het er niks op en blijf het liefst binnen om te genieten, op veilige afstand. Champagne hebben we ingeslagen, en voor kinderchampagne hebben we ook gezorgd. Voor S. is het heel speciaal. Hij is jarig met het vuurwerk. Hij word negen jaar. En natuurlijk is er dan een pakje voor hem. Ik heb er zin in. Nog even douche en optutten en ik ben er klaar voor. Voor iedereen: EEN FIJNE JAARWISSELING MET VEEL GEZELLIGHEID.

Verhuizen

Gisteren hebben we heel de dag meegeholpen bij vrienden. Ze gingen een straat verderop wonen. Met een bus, paardenwagen, en personnenauto met aanhanger, ging het van het ene huis, inladen, naar het andere huis, uitladen. De mannen verhuisden. De vrouwen huisden in. Het leek wel een soort van "home makeover". In het ene huis werden kasten afgebroken, waarna ze in het andere weer in elkaar gezet werden. Meteen de kleding uit de verhuisdozen zo weer in de kast. Knuffels gezellig rondgezet. Speelhoek gemaakt. Vloertegels over het koude zeil gelegd. Ik wist niet dat ik tegels kon leggen. De slaapkamers waren klaar voor gebruik, toen we s'avonds naar huis gingen.

Foto bron: MassDestrAction.com

Kerstpakket

al zijn glans en kleur verloren

Heb je ook een kerstpakket gehad? Met allemaal lekkere dingetjes? Ik ook. Er zat ook een extraatje in. Een kerstlot, je kunt gratis meedoen aan de postcodeloterij. Je moet het alleen even activeren op internet. Heb ik gedaan. Maar dan loop je tegen een val aan. Trap er niet in. Anders speel je nog dertien keer mee met dat lot, en machtig je ze, tot schriftelijke wederopzegging, om iedere maand negen euro van je rekening af te schrijven. Wat een oplichters, en ik denken dat ik lekker gratis mee mocht spelen voor zo'n supergrote prijs!

Dan hou ik het toch maar bij al mijn kerstpuzzels waarvan ik de oplossing doorgebeld heb. Zou er een romantisch weekendje uitrollen?

Fijne Kerst

Voor iedereen veel gezelligheid en fijne kerstdagen.

strafschop

strafschop, originally uploaded by schoolverlaters.

Dit is de surprise die T. dit jaar gemaakt heeft.

Sinterklaasgedicht

De sint heeft dit jaar verdriet,

want volgens S. bestaat hij niet.

Ook die lieve pieterbaas,

is verzonnen helaas.

Maar wie zorgt er dan zo fijn,

dat er altijd veel kadootjes zijn.

Nou die worden gewoon gekocht

en in de winkel uitgezocht.

S. is een aardig en vrolijk kind,

dat komt omdat hij het op zijn nieuwe school erg leuk vind.

Je mager er lang gymen, bouwen en nog veel meer,

zelf een vijver graven deden ze een keer.

Brommeren dat kan hij voort alleen,

gas geven en daar gaat hij heen.

Nou duurt het niet meer zo lang,

dan mag je met een kart aan de gang.

We weten nog niet wat T. volgende week gaat doen,

als hij wint is hij met zijn elftal kampioen.

Ook dit jaar stond er op zijn verlanglijstje,

geen mooi, rond, blond meisje.

Hij de de jongen die bezig is met ktm, breakdance en speed,

heel de dag bewegen op een lekkere beat.

Alleen zijn spraak is wat veranderd echt waar,

soms lijkt het net Ali Osram, heel raar.

Hoedje op en handschoentjes aan,

dan kan J. op stap gaan.

Op zijn kamer klinkt vaak hard muziek,

dansen doet hij liever niet met publiek.

Maar hoe moet dat met zijn oren,

om die muziek goed te horen.

Een mp3 met dopjes voor die schelpen,

zal voor hem niet helpen.

Dus een oplossing gezocht,

en het was duur, maar toch gekocht.

Krijgt hij als hij zijn verjaardag viert,

alleen een kaarje dat zijn taart versiert.

De oma's zijn weer van de partij,

voor jullie zit er ook iets bij.

Nou het gedicht is weer klaar,

ik zou zeggen "beginnen maar".

Bijna zover.

Het geloof is eraf. Zwarte piet is niet zwart in zijn nek, volgens onze S. En mensen kunnen niet zo oud worden, volgens hem. Ik heb hem verteld over het toneelstukje dat grote mensen spelen voor kleine kinderen. Nu hoort hij ook bij de grote mensen. Maar hij wilde wel zijn schoen zetten. En de intocht op de t.v. heeft hij ook niet gemist. Je moet natuurlijk wel mee kunnen praten met je leeftijdsgenootjes.

Zoekplaatje

zoekplaatje, originally uploaded by Est'hers.

Obbe tussen het riet. Hij heeft een goede schutkleur.

Wollenmutsenweer

Voor het eerst vandaag helemaal ingepakt naar school. De handschoenen en mutsen weer uit de onderste la van de kast gehaald. Muts op. Handschoenen aan, in je mouw gestopt. Rits tot bovenaan helemaal dicht. Buiten ligt een wit laagje. Geen sneeuw, het heeft gevroren. Uit alle huizen komt nu een rookpluim. Bij ons brand iedere dag de kachel. De kar hout moet om de dag gevuld worden. "ik kan roken", zegt S. Hij doet alsof hij 'n sigaret vasthoud en neemt een hijs. Dan blaast hij uit. Er komt rook uit zijn mond. We komen langs "het ven" in onze straat. "Mam, er staat al ijs op". Zegt S. verrukt. De winter is in zicht.

Gezegdgehoordgeziengelezen(12)

Massa is kassa.

Uitspraak in een aflevering van de wereld draait door door Cor Stutterheim.

Dierendagboek(22)

Ik breng S. met de fiets naar de bus, die hem naar school brengt. Het is miezerig. Een laagje mist hangt over de velden, toch zie ik de reeën die nog vredig lopen te grazen. Zodra de het verkeer wat drukker word trekken ze de bossen in. Op het einde van de straat loopt de mannetjes fazant in een weitje te grazen. Als ik terugfiets zie ik de groene specht op de grond zitten. Hij wroet met zijn snavel in het gras, op zoek naar wat lekkers. Thuis zijn de Pickachu en Obbe, onze honden enthousiast. Ik krijg geen tijd om mijn jas uit te trekken. Ze willen uit. Ik doe de deur open en daar staan alle kippen te wachten op hun dagelijkse portie voer. En op de konijnenkooi zitten onze drie poezen, met honger. Eerst de honden uitlaten. Ik neem wat voer mee, dat gooi ik in de kippenkooi terwijl ik daar langsloop. In het bos klinken allerlei muziekjes. De vogels zijn ook wakker. Hier word ik helemaal blij van. Mijn dag begint goed.

Fotogroep op Flickr

Al mijn foto's staan geparkeerd bij Flickr. Afgelopen week ben ik gestart met de groep: de natuur in brabant. In deze groep mag iedereen zijn natuurfoto's van deze mooie provincie laten zien. De eerste wedstrijd loopt nu. Allemaal paddestoelen: verstuur ons je mooiste paddestoelfoto. En misschien win jij die prijs: een vermelding op de groepspagina!

Te lang geleden.

Bij binnenkomst, je weet van gekkigheid niet waar je moet kijken!

Nou hè,hè. Ik heb weer tijd. Dat is dus niet waar. Ik maak wat tijd. Anders komt er helemaal niets meer van. Wat ik de afgelopen tijd gedaan heb? Stilgezeten heb ik niet. De jongens zijn een week thuis geweest. Herfstvakantie. We zijn er een paar dagen tusssenuit geweest. Naar Euro Disney. Was leuk. Inderdaad, geweldig, hoor je me niet zeggen. Het was lang genoeg, drie dagen. We hebben veel gezien. Je valt in het begin van de ene Ohh in de andere Ahh. We hoeven niet nog een keer zoals veel mensen doen. We vonden allemaal wat anders leuk. De een de disney figuren, de ander de rollercoasters, nog een Movie World, de mijntrein, de radarboot, de boomhut, de filmset. Je moet het een keer gezien hebben om er over mee te praten. Maar het is niet echt ons ding. Héél veel mensen, veel wachten, veel te zien. Je wordt geleefd.

Wat doe jij aan het milieu

Bij het woord milieu denk ik aan het scheiden van het afval. Dat doen wij. Wij scheiden ons afval in de groene(groente-fruit-tuin) en in de grijze bak. Al het groene afval wat eetbaar is voor de kippen krijgen zij. Wij verzamelen ons papier in de papierbak. Wij verzamelen de melkpakken en gebruiken dit als brandstof voor onze houtkachel. Glas wordt verzamelt om in de glasbak te gooien. Al het plastic verzamelen we in balen en wordt speciaal weggebracht. In de winkel koop ik zoveel mogelijk kartonnen verpakkingen in plaats van plastic. Ik neem zo weinig mogelijk plastictassen aan in de winkel. En wat doe jij?

Gezegdgehoordgeziengelezen(11)

"Goede vrienden zie je niet.

Zij staan achter je."

Tom Leunissen

Overgenomen uit de libelle.

Gegroeid

Obbe is gegroeid. Zij is nu achtenhalve maand oud. Afgelopen vrijdag zijn er weer dertien pups geboren. Over twee weken gaan we kijken.

blog action day

Door Elke werd ik geattendeerd op deze actie. Op 15 oktober zetten de bloggers zich in voor het milieu. Heb je net als ik nog nooit meegedaan met een blogactie, doe mee en schrijf dan een post over het milieu.

Schoolkeuze

T. zit in groep acht. En na dit jaar gaat hij naar het voortgezet onderwijs. Maar wat moet dat worden? Gisteren de eerste algemene infoavond gehad. Die gaf een antwoord op, wat is er dan na de basisschool? En hoe wordt die overstap gekozen. Onze T. valt in de bak van het Voorbereidend Middelbaar Beroeps Onderwijs. Een middenmoter die niet uitblinkt in leren. Die wat last heeft van dyslexie. Die met zesjes en zeventjes genoegen neemt. Deed ik ook, niks mis mee. Ik denk bij hem aan praktijkgericht onderwijs. Dat past binnen het VMBO . De komende tijd gaan we kijken bij het Rythovius college, Were Di en Sondervick College.

Fysiotherapie

Net terug van de fysiotherapie. Vier weken geleden een sessie afgesloten. Als ik binnen twee weken weer last zou krijgen, dan mocht ik bellen. Het duurde iets langer. Mijn rechterschouder en nek. Steken, jeuk, verkramping. De fysiotherapeut zegt dat het vanuit mijn nek komt. Dus weer manueel gekraakt. En mijn nekwervels zijn gemasseerd. Het kraantje ging meteen open toen hij met aftasten begon. Zo'n pijn. En waarvan? Ik zou het niet weten. Vorige week die kant alleen maar ontzien. Zodra ik er iets mee doe voelt het niet goed. Spanning? Ja, dat kon het ook zijn. Nou dan gooien we het daar maar op. Advies: warmte. Dus ga ik maar weer heel de dag met de kersenpittenzak op mijn schouders rond lopen.

Lees ook: manuele therapie

Fuif!

T. werd twaalf. En ja, in groep acht hoor je een fuif te geven. Dat doet iedereen. Prima. Negenentwintig kinderen. Van acht tot tien uur, vond ik lang genoeg. En wat ga je dan doen? Een breakdanceoptreden verzorgen. Goed. Nodig je je breakdanceleraar uit en je medebreakdanceleerlingen. Nog eens acht personen erbij. Nou hebben we gelukkig een grote garage, met een heuse bar. Een grote doos naast de weg met grote letters: FUIF, wees de weg. Om tien minuten voor acht druppelde de eerste bezoekers binnen. Jassen op een hoop op de diepvrieskist. De verlichting verschoot steeds van kleur door de ledlampen die we erin gedaan hadden. Dus het was een ware disco met barman, die de glazen al snel volgoot met sinas of cola, of een mix daarvan. De drank was binnen no time op. Verkeerde aanpak van schenken. Je moet ze het zelf in laten schenken en niet steeds vol klaarzetten, dat pakt te makkelijk. Om half negen arriveerden de breakdancers. Met artiestenkleding in een plasticzak. Even omkleden in de artiestenruimte(huiskamer). Het optreden kon beginnen. Er werd gejoeld en gewauwd. Ze vonden het allemaal geweldig. De temperatuur liep op tot wel dertig graden, de ramen waren beslagen. Dus deuren en ramen opengezet voor wat frisse lucht. Na nog wat chips, de kusjesdans, komkommer, en wat schuifelmuziek, was het tijd. Ouders kwamen, en anderen gingen zelf op de fiets naar huis. Het eerste fuif was een feit.

J. gescout

J. heeft op een van de werelddovendagen gezwommen. En jawel! Hij is gescout. Hij had de vijfentwintig meter vrije slag gezwommen in vijftien seconden. Dat vonden ze erg goed. Een jurylid had j. daarop aangesproken(zij is ex-topzwemster voor doven en slechthorenden geweest). Zijn emailadres werd gevraagd. Hierop kreeg hij een mail. Hij is uitgenodigd om in december in Zoetermeer een wedstrijd te gaan zwemmen voor doven en slechthorenden. Er zitten momenteel acht jonge zwem(st)ers in de selectie groep van de Nederlandse Dovenzwemploeg. Afgelopen augustus deden er zes van de selectiegroep mee voor de wereldkampioenschappen voor doven en slechthorenden in Taipei (Taiwan)! En dat terwijl j. eigenlijk gestopt is met westrijdzwemmen. Toch maar weer beginnen dan?

Lees ook: wdd

Gips eraf

T. heeft met smart op deze dag zitten wachten. Er werd afgeteld de laatste veertien dagen. Nu was het zover. Het bezoek aan het ziekenhuis. Ze riep hem binnen:"het moet eraf!" zei ze. Gevolgd met: "zijn haar" T. kon de grap er wel van inzien. Binnen no time was het gedaan. En vies en stinken! De vellen hingen er letterlijk bij. De eerste gang was naar het toilet, de wastafel. Dat gaf in ieder geval een fris gevoel. Door naar de röntgen. Controlefoto's. Terug naar de traumaafdeling. Wachten op de arts. HET WAS OKÉ! Big smile van T. Wel voetballen, maar nog geen braeakdance de komende twee weken. Daar kon hij wel mee leven. Met een nieuwe arm ging hij mee naar huis.

Lees ook: breuk

WDD

Of wel werelddovendagen. Dat was het afgelopen vrijdag en zaterdag. J. heeft er volop aan meegedaan. Vrijdag een sportdag met alle dovenscholen uit het gehele land. Hij was "keikapot" zei hij toen ik hem ophaalde. Zaterdag wilde hij weer want prinses Maxima kwam. Dus hij voor het eerst met de bus naar Eindhoven. Best spannend. Dat spannend dat vond ik denk ik meer, hij vond het gewoon. Er is een filmpje gemaakt die dag van het bezoek van Maxima daarin komt een jongen voor met een wit hoedje. En dat is onze J. Je moet wel heel goed kijken. Hier is de link van dat filmpje: http://www.eindhovensdagblad.nl/video/regionieuws/article1917101.ece.

Jonge Hondendag

Dit zijn oliver twist, oscar wilde, obbe, seven, ceres

De Jonge Hondendag was in Barneveld. De fokster had aangegeven dat ze het erg leuk zou vinden als de baasjes met hun hond daar naar toe zouden komen. Zo konden we een foto maken van de honden samen. Het was alleen jammer dat ze er zelf niet kon zijn. Dus Gucci, de moeder was er niet bij. Wie er wel was dat was vader Götz. Alle honden werden gekeurd door heuse keurmeesters. Hier volgt het keurverslag van Obbe:

• Type/ geslachtstype/ verhoudingen: mooi type met uitgesproken vrouwelijk hoofd. prima geslachtstype en verhoudingen.
• Hoofd/ oog/ oor/ gebit/ expressie/ voorsnuit: zeer vrouwelijk met geode belijning. zeer goede ogen. prima masker. goede oren en correct schaargebit, compleet. voorsnuit krachtig.
• Lichaam/ ribwelving/ toplijn: voor leeftijd goed ontwikkeld. alleen de borstpartij moet wat breder worden. prima toplijn al voldoende diepte in lichaam.
• Voorhand: nog wat smal en iets steil in opperarm.
• Achterhand: goed gehoekt. staat goed op de benen.
• Staart/ achterdracht: in stand goede staart. tijdens gaan ook goed.
• Gangwerk: al zeer vloeiend, voor nog een beetje zwak in de polsen en voeten. verder zeer soepel gangwerk.
• Bespiering: achter prima. voor voldoende.
• Baharing/ kleur/ pigment: beharing nu nog wat kort. roodbruin. goede struktuur. goed pigment.
• Gedrag/ temperament: vriendelijke open hond.

Dat is een goede lijst voor een beginneling. Wij waren zeer tevreden.

Stiekum

Kinderen zijn goedgelovig. J. heeft geleerd hoe dat hij veilig met internet om moet gaan. Dit leert hij op school en thuis. Ik controleer wat ze doen en wat ze prijsgeven op internet. Wat voor spellen ze spelen. Maar toch is het dan moeilijk als er een mailtje binnenvalt in je postvak, waarin wordt verteld dat iemand voor je vrienden kan zoeken. Vooral als je altijd heel graag vrienden wilt hebben, maar dat dat in de praktijk moelijk voor je is. Dus geef je toch je gegevens. Ook die van de bank. En zo werden er verschillende bedragen bij hem afgeboekt. Dertig of veertig euro. Fors vind ik dat. Toch maar weer voor hem in de bres gesprongen. De bank gebeld en het tegennummer laten blokkeren. Gelukkig was de bank zo aardig om het laatst afgeboekte bedrag terug te storten. Misschien weer iets geleerd. Ik hoop het.

Kindertaal (16)

Tijd.

S. vanmorgen: "het is al kwart over half negen."

Hortensia

hortensia, originally uploaded by Est'hers.

Dit is een foto die ik afgelopen week in onze tuin heb gemaakt.
Oude en nieuw. Ik vond hem erg mooi.

Etentje met onderbreking

Omdat wij zestien jaar getrouwd waren afgelopen week, leek het ons een leuk idee om uit eten te gaan met de kinderen. Dus hadden wij een ronde tafel gereserveerd in een van onze favoriete eettentje. De kinderen hadden als voorgerecht kindernacho's. Of het door de nacho's kwam of het moment dat weet ik niet. T. begon met een tandenstokje in zijn slechte kies te pulken. Een melkkies met een gat. Die volgens onze tandarts wel snel gewisseld zou worden. Maar er na al die tijd nog steeds inzat. Na het gepulk in de kies, werd T. erg stil. Al een paar keer naar de wc op en neer geweest. En na mijn vraag hoe het ging, kwamen er tranen. Dan heeft deze jongen echt pijn, want huilen doet hij niet snel. Het hoofdgerecht was ondertussen besteld. Ik vond het toch wijs om de weekend tandarts te bellen met de vraag of die kies getrokken kon worden. Na overleg met T. bleek hij er gelukkig hetzelfde over te denken. Dus wij naar huis. Bellen. Of we er in tien minuten konden zijn. Nou, vijftien moest lukken. Daar aangekomen kreeg meneer een verdoving en werd de kies getrokken. Een ijsje om te koelen kwam nu wel van pas. Dus wij terug voor het nagerecht. Al met al was het toch een geslaagd etentje met een minder leuke onderbreking.

De krant op zaterdagochtend.

Vanmorgen twee pagina's breed, titel : "Korte vergissing met een enorm groot gevolg". De vader en moeder van Chris (elf maanden oud) vertellen over de dag dat hun kind in de auto stierf door uitdroging. Mama had hem vergeten naar het kinderdagverblijf te brengen. Chris heeft heel de dag in de auto gezeten. De rillingen lopen over mijn lijf als ik me er een voorstelling van probeer te maken. Er wordt uiteen gezet hoe het is gebeurd. Er staat: "in plaats van vijftig meter verder te rijden naar het kinderdagverblijf, verdween Chris uit haar systeem. Het is iets wat dagelijks bij veel mensen gebeurt: je vergeet iets totdat je het ziet liggen, of iets anders je eraan herinnert." Het artikel komt op mij over als een uitleg aan iedereen hoe het zo heeft kunnen gebeuren. Om begrip te kweken onder de mensen. Het roept bij mij wel wat begrip op, maar het gaat hier niet om een ding, het is je kind. Het gaat er bij mij gewoon niet in dat je dat vergeet. Mijn kinderen zitten zo in mijn systeem dat ik me daar geen voorstelling van kan maken.

Lees ook: weer een kind dood in een auto.

Kindertaal (15)

Uitspraak van J.:

"Ik snoep niet, ik koek!"

Mood

Dat bloemetje op mijn blog, rechtsboven. Dat is mijn mood. Mijn stemming omgezet in de uiting van een bloem. Ik vond het wel leuk. Dus als je wilt weten in wat voor stemming ik ben, kijk je naar de bloem. Vandaag is mijn stemming opperbest. Ik heb weer een feestje te vieren. Waarom? Ik ben zestien jaar getrouwd vandaag.

Vrijwillig inactief

Volgens de krant van gisteren behoor ik tot deze categorie mensen. Mensen die niet meedoen aan de arbeidsmarkt, omdat ze dat niet willen. Het zijn meestal vrouwen. Nou zou ik wel willen werken. Maar mijn keuze is anders. Ik wil niet zo'n moeder zijn die s'morgens opstaat, tassen inpakt, om de kinderen vervolgens weg te brengen naar de opvang. Ik vind het raar, dat je tegenwoordig als je in verwachting bent, een plaats moet bespreken op het kinderdagverblijf, voor straks. Toen ik in verwachtig was, was er geen discussie, het was zo klaar als een klontje dat ik thuis bleef voor de kinderen. Gewoon heel de dag thuis. Inactief!! Nou ik doe genoeg. Krijg mijn dagen meer als gevuld. Ik zou niet eens weten hoe ik het rond moet krijgen als ik zou gaan werken. Poetsen, koken, strijken, administratie, huisdieren verzorgen, MR-lid op school, geregel omdat je kind anders is, sporten, taxi spelen, beetje hobby en ben er altijd als de kinderen me nodig hebben. Niet eens met een kopje thee. Nee, ik ben er gewoon. Ik ben degene die ze bijbrengt hoe ze moeten handelen en zich moeten gedragen. Niet de leraar, de opvangmoeder, de oma, de tussenschoolse opvang, de leidster van het kinderdagverblijf, niet de naschoolseopvang. Ik vind dat we wat dat betreft in een rare tijd leven. Ik ben ouderwets. Dat geef ik toe. Ik ben hierin echt ouderwets. En ik geniet er met volle teugen van. Toch komt iedere keer als ik zoiets lees of als een gesprek er over gaat dat verdedigingsmechanisme naar boven.

Leuk familiefeest

Zondag begon een beetje koel. Maar de voorspellingen waren gunstig. S'middags zou het aangenaam worden. En dat hadden we nou net nodig. S'morgens eerst naar de bakker in België gereden, waar onze broodbestelling klaar lag. En natuurlijk de taart voor bij de koffie. Om negen uur stond de Barbecueman al op de stoep. Het zag er allemaal heerlijk uit. Rond elf uur arriveerde de eerst gasten. Onderwijl kregen we nog een telefoontje van een neef die onderweg was, maar zich te ziek voelde om te komen. Zo vielen er twee personen af voor deze dag. In totaal waren we met vierentwintig man, waarvan vier mensen tegen het einde van de middag kwamen om mee te eten en gezellig samen te zijn. We begonnen met koffie en taart. Men had fotoalbum en laptops meegenomen om foto's te laten zien. Maar er werd vooral flink bijgekletst. Rond kwart voor een gingen we richting watermolen. Daar werden we met een bus een stuk verderop gebracht, alwaar we in een kano mochten stappen. O ja, thuis had iedereen een lunchpakket gemaakt. Dus met broodjes en drinken op zak, gingen we te water. Het was een erg mooi stuk om te varen, veel bochten en aanmeer mogelijkheden. Er zat een fotograaf langs de kant met een bordje "foto voor € 5,00." Een bocht daarna riep een nicht: "gratis foto" en toen stond ik er al op. Toen ik begon te denken nu vind ik het lang genoeg geweest, was het einde al na een paar bochten. Met uitstappen heeft iemand mij geholpen. Ik zat namelijk in een eenpersoonskano. Beetje moeilijk, als je dat niet dagelijks doet. Maar je hoeft niet met uitstappen in het water te vallen, als je iemand helpt en die boot drijft af, en jij wil die boot toch binnenhalen, dan kun je ook tussen de wal en het schip vallen. Dit overkwam een tante van mij. Gelukkig hadden we een droog stel dames en heren kleren meegenomen. Op het terras nog even bijkomen en wat gedronken. Waarop de terugreis begon naar ons huis. Daar hadden we nog alle tijd om te kletsen en op ons gemak te eten. Voor toetje hadden we bananenboot. Een banaan met stukjes pure chocolade (en eventueel wat cointreau) erin, warm laten worden in aluminiumfolie op de barbecue. Slagroom erover en smullen maar. Het was een hele leuke gezellige dag.

Voorbereiding familiedag

Morgen is het familiedag bij ons. Vanmorgen met z'n vieren boodschappen gedaan. Allemaal lekkere dingen gehaald. Het verschil met andere jaren is dat we dit jaar het verteer zelf regelen. We gaan dus niet uit eten. Dus moeten we zorgen dat we alles in huis hebben. Nou hebben we zelf rabarber, druiven, appelmoes, stoofperen. Van de boerderie. We hopen op een beetje redelijk weer. Net zo als vandaag. Droog met een doorbrekend zonnetje is genoeg. Genoeg om de deuren open te zetten en buiten te zitten en bezig te zijn. Dus we houden de duimen nog even gekruist. Verder zal het wel los lopen. Het is leuk om iedereen weer te zien en bij te kletsen. Ik heb er in ieder geval zin in.

Asfalteren

Onze straat krijgt een nieuwe asfaltlaag. Gisteren hebben ze heel de dag gefreest, herrie en stof. Leuk voor die pas gewassen ramen van mij. Vandaag hebben ze de hechtlaag aangebracht en op alle in en uitritten zand gestrooid. Als de wals voorbij komt trilt heel mijn huis, en alles wat erin staat. Best spannend, vooral de kinderen vinden het een avontuur. Morgen gaan ze het hopelijk asfalteren. Betekent wel dat je er met de auto moeilijk uit kan om iets te gaan doen. Morgenvroeg ga ik voordat de mannen beginnen met hun grof geschut, mijn auto parkeren op een plekje zo dicht mogelijk bij huis. Zodat ik toch mijn boodschappen kan gaan doen. Het is even behelpen.

Est'hers viert feest!

Est'hers heeft iets te vieren. De teller op dit lifelog is de vijfduizend gepasseerd. Yes. Gefeliciteerd. Proficiat. Bedankt voor al die bezoekjes. En vooral ga zo door.

Maandag

Ik vind het altijd heerlijk als het weer maandag is. Iedereen de deur uit, naar school of aan het werk. Mijn dag begint dan met sport. Een uurtje uitleven in de fitnisszaal. Heerlijk. Even ontspannen en inspannen tegelijk. Daarna doe ik altijd mijn boodschappen. Dan heb ik al veel belangrijks gedaan voor mijn gevoel. Echt flink aan de slag thuis, kan ik meestal niet zo goed komen. Tussen de middag eet ik met T. een boterham. S. blijft over op school en J. is heel de week verder niet thuis. Als T. weer naar school gaat, klim ik op mijn fiets in tennistenue. En ga ik nog een potje tennissen. Daarna thuis even onder de douche. Maandag is een beetje een dag voor mezelf. Niet teveel huishouden. Na het avondeten ga ik met de hond naar de cursus. Daarna ben ik moe net als Obbe die dan uitgeteld op de vloer ligt. Meestal kijk ik nog wat t.v. en ga ik op tijd naar bed. Om dinsdag fit aan de dag te beginnen. De Poetsdag.

Obbe

Dit is Obbe vandaag.

achtentwintig weken oud.

Weekend

Was het gisteren zo'n lekker weer. Vandaag miezert het. Leuk voor die mensen op de vijftigste Brabantse Dag. Nee, wij gaan niet. Veels te druk denken we. J. is op het E3 aan het duiken.Wij gaan ergens lekker koffie drinken. We hadden gedacht vandaag lekker te kunnen rijden. Maar daar is het te slecht weer voor. Aanstaande zondag is het OJM dag bij ons. Een dagje actief met heel de familie. Ik loop nu al na te denken voor een alternatief programma, mocht het slecht weer zijn. Ik denk dat ik wel wat leuks weet. Vanavond hebben we een lekker maaltje. Er staan mosselen in de koelkast.

Breuk

Balen! Het is een breuk. Nu nog vijf weken gips. Dan controlefoto's. Hoe dan verder dat is dan pas bekend. Het zit op een plekje wat heel erg naar is. Net onder de duim. Dat botje geneest moeilijk. Duurt lang. Kun je chronisch pijn aan over houden. Kan afsterven als het niet goed aangroeit. Allemaal uitlatingen van mensen de afgelopen week. De gipsmeester zei: "dat heb je vroeg voor mekaar, jongen". We hopen er maar het beste van. Ik blijf waarschuwen dat hij zich rustig moet houden met het gips. Maar ja, als je je mitella niet meer hoeft te gebruiken......

De arm van T.

Ochtendje ziekenhuis achter de rug. T. moest op controle met zijn arm. Bij de afdeling traumatologie moesten we ons melden en op het kaartje stond duidelijk dat het gips eraf moest, en dat we eerst foto's moesten laten maken. Om daarna weer naar deze afdeling te komen om een oordeel te horen. Maar de receptioniste bleef voet bij stuk houden dat dat niet de procedure was. Dat we eerst op deze afdeling een dokter te zien zouden krijgen. Deze zou dan beoordelen of het gips eraf mocht. Dus wachten op de dokter. Deze aardige man bekeek de foto's op zijn computerscherm. Hij wist het niet. Er was weinig tot niets te zien. Hij wilde dat er een CT-scan gemaakt werd. Het EHBO-gips werd eraf gehaald en een heuse gipsmeester maakte een mooi nieuwe gipsen arm. In de kleur groen, zelf gekozen. Op naar de röntgenafdeling waar de scan gemaakt werd. Als een soort superman moest hij plaatsnemen op de brancard. Plat op zijn buik, gipsen arm recht naar voren uitsteken, andere arm langs het lichaam, hoofd rustend op een kussentje en stil liggen. Hij moest er wel om lachen. Wij weer terug naar de afdeling traumatologie. Daar zou de doktersassistente gebeld worden door de arts die de CT-scan zou beoordelen. Na een tijdje daar gewacht te hebben, kwam ze eraan. Het duurde nog wel even. We mochten wel naar huis gaan, dan zou ze mij thuis bellen. En het gips? Als er op de scan een breuk te zien zou zijn dan moest hij zeker nog vier weken erin blijven zitten. Zo niet dan lieten ze het er voor de zekerheid toch drie weken om zitten. Al met al weten we nu nog niks!

Studiedagen

De scholen zijn amper begonnen of de nieuwsbrieven met mededelingen druppelen binnen. En wat staat daarin. Jawel. Uw zoon heeft de komende week een studiedag. Uw zoon heeft drie dagen schoolkamp en aansluitend een studiedag. Dus van dat ritme van mama blijft deze week maar heel weinig over. Fitniss afgezegd. In de plaats daarvan morgen maar naar het zwembad, want anders gaan die vakantiekilo's er te langzaam af.

Dierendagboek (21)

Jonge beesten.

Vorige week ontdekte Obbe een egel in het bos. Hij is wel een half uur bezig geweest, voordat hij de moed opgaf om er mee te spelen. Ook zag ik een jonge egel, toen ik in de schemering de honden uitliet. Jonge fazanten zitten er een stuk of vier. De kwikstaarten hebben we uit zien vliegen. Zo ook de merels. Dat is niet allemaal goed gegaan. Eentje vloog uit direkt in de vijver, en is meteen verdronken. Een ander had zich langs het pad onder een struikje verscholen. Obbe rook het meteen. En hap, dan heeft zo'n beestje niks meer te zeggen. De winterkoning heb ik gehoord toen zij met haar hoge gepiep, haar jonge tot zich riep. En dan hebben we nog onze poezen. Blacky, Snelle Jelle, Pluisje, zoals ze door de kinderen worden genoemd. Snelle Jelle is vorige week tijdens de jaarmarkt verdwenen. Ze is meegelopen toen wij met de honden daar naar toe gingen. Daarna hebben we helaas niets meer van hem gezien. We denken dat hij meegenomen is door iemand. Blacky is in aanraking gekomen met een auto. Op het eerste gezicht had ze een flinke tik gehad. Maar ze loopt gelukkig al weer rond. Katten hebben negen levens. Zij heeft er nu een verspeeld. Met Pluisje gaat het goed. Ze heeft er een handje van om in de keuken rond te snuffelen en alles op te eten wat ze ziet liggen.

Pluisje Blacky

Mijn ritme

De kids weer naar school. Voor de een was het spannend. Hij kon niet zo goed slapen. Voor de ander was het leuk. Kamer inrichten, nieuw huisje, nieuwe groep. Nieuwe vakken: o.a.: techniek. Inzicht krijgen in meer maatschappelijke kwesties. Werk, loon, werksfeer, werknemer, werkgever, cao. Heel de week van huis en niet meer woensdagavond thuis. Allemaal dingen waar hij wel aan toe is. Voor de andere was het leuk, maar toch wel balen. Leuk om te vertellen wat voor stunt hij nu weer uitgehaald had. En balen omdat hij met de gymles aan de kant moest zitten. En omdat hij niet zo opschoot met zijn werk met een hand. En deze mams geniet weer van de rust in huis. Nee ik vind het juist niet erg als ze weer naar school gaan. Heerlijk, kan ik weer doen en laten wat ik wil. Maar ik hoor om me heen dat het ook soms anders is. Vanmorgen zei een moeder tegen mij:"ik ben wat dat betreft zo'n muts".

Hij had de step meegenomen.

Hij had de step meegenomen. Om iets te te doen te hebben. Hij had een leuk weggetje gevonden. Met een gave heling. Hij kwam terug met een schaafwond op iedere knie. En een flinke op zijn elleboog. Hij had wel pijn aan zijn pols. Hij had met zijn hand zijn val opgevangen. Hij kon goed bewegen en zelfs een handgeven. Al was deze niet stevig. "Slaap er maar een nachtje mee, dan kijken we morgen wel weer verder." Hij had vanmorgen nog steeds pijn. Niet heel erg maar wel vervelend. Hij wilde naar de huisarts. Deze had dezelfde twijfels als ik. Dus naar het ziekenhuis voor een foto. Die dokter had ook zijn twijfels. Maar dacht toch iets te zien op de foto's. Dus kreeg hij gips en werd zijn wond grondig schoongemaakt. Het lijkt nu veel erger dan het is. Heel zijn onderarm zit in de gips en de mitella. Tien dagen is hij er zoet mee. Geen voetbal, fietsen, schrijven, gym en breakdance. "Shit, 't is toch wel balen", vindt hij.

Fotoboek

Aan het begin van dit jaar was ik ijverig begonnen aan een fotoboek. Een stukje software gedownload, zodat ik met de computer een jaarboek kon maken van tweeduizendzes. Eens kijken of dat nu makkelijker is dan de foto's te laten afdrukken en in te plakken in zo'n fotoplakboek. Al snel kwam ik iets tegen wat ik jammer vind. Ik kan de werkjes van de kinderen er niet in opnemen. Je kunt tekst toevoegen in een tekstvlak. Je kunt foto's als paginaachtergrond gebruiken. Het heeft een aantal maanden stilgelegen. Maar ik ben er weer ijverig mee bezig. Laatst zag ik bij iemand een kalender staan en bij iedere maand stond een foto van de kinderen of kleinkinderen. Leuk kadootje voor opa of oma.

Vakantie zit er weer bijna op

Het rustige vaarwater is weer in zicht voor mij. Deze week weer alles een beetje in het gareel zien te krijgen. Bedtijden aanscherpen. Controle op school- en sportspullen. Is alles nog compleet, dan nog even naar de winkel. En ik heb weer tijd om te bloggen. De afgelopen weken hebben we veel gedaan. Ons lijstje is bijna helemaal afgestreept.
We gingen naar het E3-strand, daar hebben J. en ik het surfen weer eens opgepakt, dat was twintig jaar geleden. En het ging meteen weer als vanouds. Dat kon puber J. ook. Dacht hij. Viel dat even zwaar tegen. Na een aantal verwoede pogingen staakte hij zijn gevecht met de giek en het zeil. Het doorzettingvermogen wat wij hadden, twee dagen er op klimmen en eraf vallen, dat had hij niet.
Historisch Openluchtmuseum Eindhoven. Met een doekaart de geschiedenis verkennen. Met een houtzaag een plankje afsnijden, daarna inbranden met heet ijzer. De was doen. Eerst water halen met een juk waar twee houten emmers aanhangen. Dit storten in een wasbak. Met de hand de was doen. Hiermee een munt verdiend. Op naar de herberg met versierd plankje en munt. Daar kon je een drankje kopen en kreeg je op je plankje een wafel.
Bij de bioscoop zitten we tegenwoordig allemaal in een andere zaal. De boys houden allemaal van verschillende film. Zo zagen we the Transformers, Ratatouille, Harry Potter And The Order Of The Phoenix , Zoop in Zuid-Amerika,Fantastic Four: Rise Of The Silver Surfe.
In het Papegaaienpark in Oerle raak je niet uitgekeken. Het voeren van de papegaaien blijft leuk, ook voor volwassenen.
ZooParc Overloon. Dieren kijken in een mooi aangelegd park met speeltuin. Grotten van Han op verzoek van de kinderen. We vonden het allemaal geweldig.
Dagje Antwerpen, daar kennen ze pas solden. Met vijftig tot zeventig procent korting. En het ene kledingmerk na het andere. We gaan nog eens terug zonder kinderen.
Dagje MG-en around de Peel. Twee jongens uit logeren. T. mocht mee heel de dag rijden. De hemel was blauw en de zon scheen.
Zo ook op ons dagje Domburg. We waren al om negen uur in Domburg. Allemaal een rugzak, met daarin het ontbijt. We kwamen met eb en gingen met vloed. Een hele dag vermaak met zand, krabjes, zeesterren, schelpen, zandkastelen, kuilen, zwemmen in de golven. Dat was in een notendop wat we zoal hebben gedaan.

Kindertaal(14)

J: Mam?
E: Ja.
J: Jij werkt niet hè?
E: Nee.
J: Dan kun jij ook niet sparen.
E: Dat klopt.
J: Vind je dat erg?
E: Nee.

Ik zal hem binnenkort eens vertellen wat ik wel allemaal doe.

Verslaafd

50%How Addicted to Blogging Are You?

Kindertaal (13)

Volgens S. komt bij ons s'morgens de brievenbusman de krant brengen.

Gezegdgehoordgeziengelezen(10)

"Helptelevisie is een teken van de tijd.
Niemand lijkt meer een huishouden te kunnen runnen."

Uit: het maandblad ZIN het artikel over Televisie als reddingsboei.

Voorbereiding

Ik ben me aan het voorbereiden op de grote vakantie. Nee, wij gaan niet weg. In die zin dat we op vakantie gaan naar het buitenland. Doen we al voor het derde jaar. Vooral omdat het voor de kinderen zelf het rustigste is. Mensen die niet goed tegen veranderingen kunnen moet je niet drie weken ergens anders laten "wonen". Daar worden ze juist onrustig van en wie moet daar voor opdraaien. Ik. Ik word dan heel de dag met vragen bestookt. "Wat gaan we dadelijk doen? En wat is daar dan? Kan ik daar dan? En hoe ziet dat eruit? Hoelang gaan we dan? En gaan we daar ook eten? Wanneer gaan we dan naar huis?" Om dit te voorkomen. Blijven we lekker thuis in ons eigen huis, met eigen tuin, in ons eigen bed, met onze eigen spullen. Dan heb ik ook het meeste rust. Een nadeeltje. Het huishouden. Dat blijft.

maar als ..... dan hiernaartoe

Lees ook: bijna vakantie door Elke Das

Nederlands kampioen

In tweeduizendendrie was Tamar nederlands kampioen. Tamar is de moeder van Chess en Obbe. Chess komt uit het M-nest en Obbe komt uit het O-nest. Chess was in februari van dit jaar gedekt en had nu pups moeten hebben. Maar ze is al die tijd schijnzwanger geweest. Wij zouden een pup uit dit nest krijgen. Dit ging nu niet door. Nu wordt ze eind deze zomer gedekt. Chess is sinds juni nederlands kampioen.

Trots!!!

Werken. Al heel het jaar een issue voor mijn oudste zoon. Hij wil heel graag een baantje. Maar als veertienjarige valt dat niet mee. Je mag dan nog niet zoveel. Wat hij dan wilde. Dat wist hij eigenlijk zelf niet. Ik opperde: "bij de C1000". Dat leek hem wel wat. Dus ik bellen met de vraag hoe oud ze eigenlijk moesten zijn om voor (vakantie)werk in aanmerking te komen. De man aan de telefoon vertelt: "eerst zestien jaar en sinds dit jaar werken we met kinderen vanaf vijftien jaar." Ik vertel op mijn beurt dat ik een zoon heb die zeer gemotiveerd is. Al een hele vent lijkt, maar toch nog maar veertien jaar is. Hij zegt: "laat hem maar langskomen dan zal ik eens met hem praten. ""Dat is goed" zei ik, en ;"O ja, hij is wel slechthorend." Dus J. had vanmorgen zijn eerste sollicitatiegesprek. Ik had al geopperd om me verdekt in een hoekje op te stellen, zodat ik de inhoud van het gesprek op kon pikken. Voor het geval dat hij iets zou missen. Dan konden we dat later even terugkoppelen. Maar volgens hem was dat niet nodig. Spannend. Na twintig minuutjes zag ik hem weer verschijnen met de bedrijfsmanager, die hem ging voorstellen aan de afdelingschef van het groente en fruit. Dat zit snor dacht ik meteen. En jawel, hij mag op zijn eerste vakantiedag komen werken!! Ik voel me dan zo trots dat is niet te beschrijven. Vooral ook doordat hij het eigenhandig heeft gepresteerd. Voor zichzelf is opgekomen, gewoon verteld heeft over zijn handicap. En wat voor hem gepleit heeft. Hij was de eerste jongen die kwam solliciteren en die zijn ID-kaart op zak droeg. En wat vond hij er zelf van. "Mam, ik voel me een kanjer."

Gezegdgehoordgeziengelezen(9)

Vale gieren

Twee vale gieren cirkelen over nederland. Zegt de ene vale gier tegen de andere:
"Laten we maar terug gaan, hier zijn alle dode koeien al uit de sloot gehaald."

Gehoord op de radio bij: het eindklassement van de tweespraak door Frits Spits.

Leuke dingen

Door al die leuke dingen, moet ik nu toch echt eens aan de poets. Amerikanen meeting, kermis, bbq's, visite, ijsje bij de ijsboer, tennissen, fitnissen. Het komt er allemaal tussendoor. En over anderhalve week zijn de kids weer zes weken thuis. Daarvoor wil ik toch alles weer eens aan kant hebben. Dus de komende dagen wassen, strijken, dweilen, stofzuigen, stoffen, bedden verschonen. Niet het lelukst vooruitzicht. Maar daarna.......

Kindertaal (12)

Dode vis

S. heeft een vriendinnetje te spelen. Ze komen van buiten aanrennen. Opgewonden vertellen ze dat er een dode vis in de vijver ligt. Ik zeg ze dat ik eens mee zal gaan kijken. De vis ligt in een schepnet op het gras naast de vijver. S. doet zijn verhaal:"Ik rook vis, en ik dacht er ligt hier ergens een dode vis." We praten nog over hoe dat zou zijn gebeurd. Ze denken door de reiger. Ik zeg tegen hem dat hij de vis maar in de groene container moet gooien. Met een vies gezicht gaan ze allebei op pad. S. gooit de vis in de container. Terwijl S. terugloopt zegt hij tegen zijn vriendinnetje: "Sss, ben ik blij dat ik geen vis ben. En een tel later: "of een speklapje".

Verzopen katje

Afgelopen weekend heeft moeder poes haar jongen meegelokt naar buiten. Ze vond het gevaarlijk binnen. De poesjes sprongen steeds over het hek, wat hun scheiden van de honden. Ze gingen de confrontatie aan. Hoge ruggen en veel gesis. Moeders vond dat geen goed idee en dacht: "moven." Ze lokte ze met haar gemauw het bos in. Daar hebben ze heel de week gezeten. Af en toe zagen we ze. Vandaag vond ze het te eng buiten. Het gerommel in de lucht en die donkere wolken. Ik had alle deuren opengezet, zodat de wind door het huis kon. In de hoop dat het wat af zou koelen. Wie zat daar ineens binnen? De poes en twee van haar jongen. Eentje had ze niet mee kunnen lokken. Na de regen en het onweer ben ik naar buiten gegaan. Op mijn: "poes,poes,poes!" Kwam een klagelijk antwoord. Al bibberend en verzopen kroop ze uit het maisveld tevoorschijn. Ochossie.

Manuele therapie

Zo af en toe heb ik het nodig. Heel de dag met pijn lopen is niet fijn. Vooral mijn rug, dat is de zwakke plek. Hier sla ik alles op. En dat heeft uitwerking op mijn spieren en de soepelheid van mijn ruggenwervel. Wat ik daar opsla? Ik denk alle spanning. De drukte en wat zich allemaal afspeelt binnen mijn gezin. Perikelen in relaties. Ik zeg ook altijd:"ik kan er wel tegen, ik heb een brede rug." Maar toch word het wel eens teveel. Dan gaat er iets vastzitten. Een aantal jaren geleden was dat mijn bovenrug en schouderpartij. Nu is het mijn RSI-gewricht en mijn onderste twee ruggenwervels. Dan is manuele en fysiotherapie het enigst wat nog helpt. Eerst ben ik gekraakt en nu wordt mijn ruggenwervel opgerekt d.m.v. dieptemassage. Het is geen pretje, maar het werkt. Nog twee keer. Daarna blijf ik oefeningen doen om de zaak los te houden. Ja, dat hoort toch bij een dagje ouder worden.

Header

Deze afbeelding siert de website van Tim Zunneberg deze week. Tim is een goede vriend van ons. Hij heeft een gastheaderproject. Dit houd in dat je hem een foto mag sturen. Er zijn wat voorwaarden. Als jou foto uitgekozen word is deze een hele week header van Tim zijn weblog. En als leuke bijkomstigheid: vind hij jou header de beste, dan trakteert hij je op een etentje. Leuk initiatief. Dit is een foto van kasteel Westhove in Domburg. Het is een hostel. Wij logeren daar als we een paar dagen met het hele gezin naar zee gaan.

Weer een kind dood in een auto.

Voor de tweede keer in korte tijd is er een kind(baby) gestorven in een auto. Nu een kind van een lerares, die kennelijk een vergadering had. Heel naar bericht en heel raar bericht. Ik kan er met mijn verstand niet bij dat mensen hun kinderen in gesloten auto's laten zitten en zelf weggaan. Je weet dat dat kind daar zit. Heeft het iets te maken met de maatschappij van nu? Vrouwen moeten werken, maar willen daarnaast ook een volledig gezin met alles erop en eraan. Dat kan niet. Daar blijf ik bij. Ik weet dat ik daarbij heel veel boosheid van mensen op mijn nek haal. Maar ik vind dat moeders er moeten zijn voor hun kinderen. Kinderen zijn geen bijzettaffeltje. Je neemt ze niet. Je kiest er (heel bewust?) voor. En dat kost tijd. Heel veel tijd, als je het goed wilt doen. Ik ben daar heel ouderwets in. Sorry.

Gezegdgehoordgeziengelezen (8)

Nieuwe Jazz-artieste.

Ik zag ze afgelopen weekend op t.v. bij Paul de Leeuw. Ze zong Jazz. Ze is pas veertien jaar oud. Net zo oud als onze J. Ze zingt. En hoe, Jazz op een frisse, ik vind nieuwe manier. Ik vond het meteen heel goed, toen ik haar zag. Ze heet Kim Hoorweg. Vanmorgen hoorde ik een intervieuw op de radio met haar vader. Zelf jazzpianist. Hij vertelde dat hij haar geprobeerd heeft de Jazz mee te geven. Maar ze wilde er niets van weten. Totdat Treintje Oosterhuis bij hun over de vloer kwam. Kim is fan van Treintje. Toen ze hoorde dat zij Jazz zong sloeg de vonk over. En dit jaar staat ze op het North Sea Jazz festival. Vanuit het niets in een keer een ster. Ze doet er nuchter onder, ze lijkt zelf overdonderd door de aandacht.

Foto: uit het haarlem dagblad

Gezegdgehoordgeziengelezen (7)

Wiskundig bewijs: vrouw = problemen

Geschiedenisleraar heeft een formule, deze toont aan dat een vrouw problemen betekent. Ik kon er de humor wel van inzien.

Jaiku

Rechtsboven in de sidebar van mijn blog staat een nieuw schermpje. Hier kun je de berichtjes lezen die ik intyp op jaiku. Jaiku is een mededelingen site. Iedereen kan laten weten waar hij of zij is en wat je aan het doen bent. Je kunt de berichtjes achter je pc intypen. Maar je kunt ook per sms berichtjes plaatsen. Dus op je mobiel intikken en verzenden, waarna het op jaiku verschijnt. Heb ik nog niet geprobeerd. Wat verder leuk is, is dat je je RSS-feeds kunt laten tracken. Dus alle nieuwe post en foto's zie je op je lijstje staan.

Gezegdgehoordgeziengelezen (6)

Webcams in de natuur.

Hoe haal je de natuur dichterbij. Nou heel simpel. Met de webcam. Bij staatsbosbeheer kunt je met eigen ogen zien hoe een zeearendjong opgroeid. Op de site van de vogelbescherming kun je maar liefst in zes verschillende nesten kijken. In die van de torenvalk , de steenuil, de ooievaar, de boerenzwaluw, de slechtvalk, de gierzwaluw.

Uit eten

Zodra het weekend is en iedereen thuis is vinden wij het gezellig om uit eten te gaan. Met heel het gezin aan tafel eten en uitgaan tegelijk. Onze kinderen vinden het erg leuk. Er wordt getekend, gegameboyd, gekletst. J. heeft laatst gehoord of gelezen dat je beter uit eten kunt gaan, dat spaart energie. Geen verbruik van gas, licht, water. Hoor je mij tegensputteren? Hier de drie laatste eetgelegenheden in een lijstje:

1. express zo
2. b&n feestcafé
3. dinee café de sleutel

Dierendagboek (21)

Stuivertje wisselen.

De kittens zijn nu zo groot dat ze binnen de boel op zijn kop gaan zetten. Zodra ze wakker zijn rausen (geen goed nederlands, dat weet ik ook wel) ze door de huiskamer. Hun wereldje word steeds groter. Dus vond ik het deze week hoog tijd worden dat ze ook naar buiten konden. In de praktijk is dat een beetje ingewikkeld. Picka lust jonge katjes graag. Obbe is een beetje onbehouwen en snapt niet dat die grote poten pijn doen als je die boven op je kleine hoofdje krijgt. De kater. Ja, het is een kater en twee poesjes. Probleem voor later. De kater durft al in de keuken te komen als ze weet dat de honden buiten in het hok zitten. Ze kruipt dan gewoon onder het hekje door. Picka zit al een geruime week geduldig te wachten aan de ander kant, of dat een kitten zich vergist. Maar dat naar buiten gaan houd dus in, dat Picka of vast moet zitten aan zijn ketting op het gras. Of dat Obbe en zij in hun hok zitten. Dan kan ik de achterdeur openzetten en kunnen de katjes naar buiten. Tot nu toe gaat dat goed. Totdat ik een keer mijn aandacht laat veslappen. Hopenlijk duurt dat nog heel erg lang.

Dierendagboek (20)

Heerser over de vijver.

Keizerlibel / Emperor dragon fly, originally uploaded by Est'hers.

Vandaag ontdekte ik de grote keizerlibel. Hij scheerde over de vijver. Zijn terratorium. Dit jaar is hij al vroeg aanwezig, anders komt hij pas in juni. Heel de zomer zal hij heersen over de vijver. Hij is dominant, duld geen andere libellen in zijn buurt. Kleine libbellen eet hij op en de grote verjaagd hij. Heel de dag vliegt hij, op zoek naar voedsel en vrouwtjes om mee te paren. Hij vangt insekten in de vlucht. Kijk hier hoe hij als nimf uit het water kruipt en uren later als volgroeide libel wegvliegt. Hij kan vliegen met een snelheid van dertig kilometer per uur. De vrouwtje gaan zitten op iets wat drijft en steken hun achterlijf in het water. Zo leggen ze hun eitjes. Het duurt ongeveer een jaar totdat de nimfen boven water komen om te vervellen.

Keizerlibel / Emperor dragon fly 11, originally uploaded by Est'hers.

Uitgaan

Heel de avond in het café aan het bier. Dat vind ik geen uitgaan meer. Heb ik wel veel gedaan. J. en ik gaan graag naar de schouwburg. Voorheen altijd de stadsschouwburg in Eindhoven. Sinds het daar groots verbouwd is zijn wij er niet meer geweest. We hebben de overstap gemaakt naar de kleinere theaters. Er zitten er nogal wat hier in de buurt. De kattendans, de muzenval, de hofnar, de schalm. Keuze genoeg. Komend seizoen gaan de kinderen een keer mee. Zodra de brochures binnenvallen, maak ik snel een keuze. Bij de schalm kan je per internet bestellen en krijg je meteen te zien wat je plaats is. Zo zitten wij als we naar Adje & Theo gaan op rij A. Vinden de kinderen vast leuk. Dichterbij kan niet. We gaan ook naar caberet, muziek, dans. Zo gaan we op aanraden van vrienden naar Wende Snijder. Iedere voorstelling is steeds een verrassing en dat maakt schouwburgbezoek zo leuk.

Bloggen

Jullie verwachten natuurlijk allang een nieuw stukje van mij. Ik vind ook dat ik iets had moeten schrijven. De continuïteit moet er wel in blijven zitten, dat ben ik met jullie eens. Maar op een of andere manier komt het er gewoon niet van. Ik denk dat het iets te maken heeft met de zomer. Voor mij het buitenzeisoen. Buiten bezig zijn met de tuin en baskets maken. Wandelen met de honden. De computer staat wat meer op de onderste plank. Maar ik ga de komende tijd toch mijn best proberen te doen, om wat regelmatiger te posten. Dat is bij deze beloofd. Tot dan.

Palmboom

Veel warmte en droogte, trekt onze palmboom in bloei. Ik heb dat nog nooit gezien. Ook niet als wij in het buitenland op vakantie waren. "In onze tuin staat een palmboom in bloei", klinkt tropisch.

Dierendagboek (19)

De kleine_bonte_specht

Ik wandel door het bos en hoor een gesmoord geklop. Dat is een specht. Maar waar? Hoe dichter ik bij de berk kom hoe harder het gesmoorde geklop klinkt. Onderaan de boom blijf ik staan. Ja, hij is hier toch echt aan het werk. Ik ontdek een gat. De specht is aan het werk in de boom. Zodra hij iets verdachts hoort, komt hij een kijkje nemen en maak ik mijn foto.

Adviesgesprek Herlaarhof

S. heeft al zijn testen op Herlaarhof doorlopen. Wij zijn klaar met al onze gesprekken. Vandaag was de dag van het adviesgesprek. Een gesprek waarin je te horen krijgt wat er aan de hand is met je kind. Ik was erg benieuwd. Gisteren zei ik nog tegen J.:""Er is meer aan de hand dan wij denken." S. heeft een leerstoornis. Dit ligt niet alleen op het gebied van lezen, dan was het een leesstoornis, ook op het gebied van rekenen. Heeft hij dan dyslexie? Zie het als de overtreffende trap van dyslexie. Boem! Ik wist het, maar nu weet ik het zeker. Het is weer even een tik die uitgedeeld wordt. Hoe ga je ermee om? Wat moeten we doen? "Benader hem net zoals je een autist benaderd." Duidelijk zijn met aanspreken. Heeft hij je wel gehoord? Afchecken door terug te vragen, zodat hij de instructie na verteld. Korte instructies. Een opdracht, niet meerdere tegelijk. Verhalen maken met korte zinnen. Duidelijke taal spreken. Niet te moeilijk. Veel uitleggen. Verwacht niet meteen reactie, geef hem tijd. Allemaal dingen die we weten. En allemaal dingen die ik al doe. We wachten de schriftelijke versie af en dan gaan we met de school om de tafel zitten. Om voor het komend schooljaar een goed handelingsplan voor S. te maken. Ook de aanvraag van de rugzak moet nu geen probleem meer zijn. Maar toch het is even flink balen!

Lees ook:drukke start, morgen,

Dierendagboek (18)

De zwaluwen zijn weer terug van weggeweest. Het zijn boerenzwaluwen. Ze vliegen net boven het water van de vijver. Met hun bek scheppen ze water. Zo drinken ze. Ze bouwen hun nest van vochtige aarde, of ze het water daar voor gebruiken weet ik niet. Ik kijk graag naar hun vliegcapriolen.

De winterkoning heeft haar nest gebouwd in de hedera achter ons huis. Je ziet ze er iedere keer in en uit vliegen.

Ook de staartmeesjes zie ik de laatste tijd regelmatig. Ze zijn altijd met een groepje bij elkaar. Ze kwetteren van jewelste. Vandaag waren ze insecten aan het vangen bij het riet. Ze hingen op hun kop aan de dakrand.

S'avonds moet je niet schrikken als je ineens een zwaar gebrom rond je hoofd hoort. En als er dan ineens iets land op je haar. Grote kans dat het een meikever is. Door het warme weer komen ze s'avonds als het wat koeler wordt uit de grond gekropen. Ze maken een zwaar geluid. Toen ik ze voor het eerst zag vond ik ze groot en eng. Als je ze op je hand zet blijven ze lang zitten. Het zijn leuke vriendjes voor de kinderen. Ze zien er, na een korte observatie, best vriendelijk uit met die sprietjes aan hun kop.

Kindertaal (11)

Wandelende tak

S. wil een wandelende tak over zijn hand laten lopen.

Ik pak er een uit het terrarium en zet deze op zijn arm.

Hij zegt: "Niet naar mijn oksel lopen, daar stinkt het."

Rarara.....raar ongeluk?

Er is vannacht een ongeluk gebeurd. Pal voor onze deur. Wij hebben niets gehoord. Het moet toch aardig hard gegaan zijn. De eikennboom is geramd en staat nu scheef. Onderaan de voet liggen de resten van een auto. Een stuk voorbumper en een aantal lampen. De bestuurder is op de weghelft van het tegemoetkomend verkeer tegen de boom terecht gekomen. Al onze vragen blijven onbeantwoord. Toch maar raar.

Puppy training

Ik ben begonnen met de puppytraining bij hondenschool Dog Attitude met Obbe. Obbe is nu elf weken oud. Zij geven clickertraining. De basis is: een click is voer, einde oefening. Je maakt gebruik van een clickapparaatje. Positief handelen belonen. Negatief handelen negeren. Doet de hond iets wat jij niet wil, zoals springen of bijten. Verander in een lantaarnpaal. Niet reageren en niet kijken. Totaal negeren. Ik train ongeveer drie keer per dag een kort moment. Vijf minuten tot een kwartier. De eerste oefening is een aandachtsoefening. Zijn naam noemen op allerlei intonaties en clicken zodra Obbe me aankijkt, dan belonen met een klein brokje. De andere oefening is het lopen aan de lijn. Lopen met obbe aan de lijn als de lijn slap blijft belonen met een click en een klein brokje. Maakt Obbe zelf oogcontact belonen met een click en een klein brokje. Spant ze de lijn of trekt ze, stil gaan staan en negeren. Zodra ze weer oogcontact maakt belonen met een click en een brokje. Ik moet zeggen dat het erg snel werkt. Vandaag ook het negeren gebruikt met springen. Dit werd eerst erger omdat ze het niet leuk vond dat ik niks deed. Het hield vrij snel op. Bijten negeren vind ik moeilijker. Doordat ze nog moet wisselen wil ze juist bijten in alles, net als kleine kinderen. Dit verzacht de pijn en is gewoon een lekker gevoel. Maar ik ben al heel tevreden. Ze plast en poept buiten. Als ze binnen plast is het mijn eigen schuld, want dan heb ik niet op de tijd gelet. En wachten dat kan een pup niet. Ze heeft tot nu toe nog niets kapot gebeten. Ja, ze beet Pickachu iets te hard in haar poot bij het stoeien. Waardoor Picka even wat mank liep.

Logopedie

S. zit op de zonnewijzer. De speciale basisschool. Dit is zijn derde week. Hij heeft het erg naar zijn zin. Hij is drukker. Daar moet ik aan wennen. Ik hoop dat het wegebd, naarmate hij er langer zit. Hij wil alles nadrukkelijker weten. Hij neemt geen genoegen meer met een halve uitleg. Hij heeft al gegoogeld op zijn nieuwe school. Hij is erg moe. Klinkt allemaal positief.

Ik had het eerste infomatieve oudergesprek met juf Esther. En als ouder ben ik er een van het alles willen weten en opschrijven. Dus zo kwam de vraag van mij: "krijgt hij al logopedie en zo ja, van wie?". De wedervraag luidde: "logopedie, is dit dan aangevraagd?" Bij het allereerste gesprek op school sprak de direkteur met veel trots over de pedagogen en logopedistes die de school in huis had, om zo de kinderen intern te kunnen voorzien in deze diensten. Ik was er dus ook vanuit gegaan dat S. automatisch logopedie zou krijgen op school. En daarom hadden we ook afscheid genomen van zijn logopediste die hij vanaf groep drie heeft bezocht. Nu kreeg ik te horen dat het specifiek aangevraagd moest worden en dat dat dan nog wel een half jaar kon duren voordat hij aan de beurt was, nu zaten allebei(maar 2) de logopedistes vol. Dan schiet er bij mij iets in mijn verkeerde keelgat. Voor de zoveelste keer voel ik me toch beduveld. Mooie praatjes vullen geen gaatjes. Ik moet er weer zelf achteraan.

Reünie

Afgelopen weekend had ik een reünie van de basisschool. De opkomst was redelijk. Er waren veertien klasgenoten. En zelfs vijf leerkrachten. Mensen die ik negenentwintig jaar niet meer gezien heb. Na de basisschool zijn wij verhuisd. Daar, waar we gingen wonen ging ik verder op de MAVO. Ik had thuis mijn fotoboeken erbij gepakt. Bij het zien van de klassefoto's kwamen er al wat herinneringen terug. De schoolbel, zo een met een houten handvat. Iedere laatste vrijdag van de maand toneel. De strenge directeur, onze leraar in klas zes, met zijn ring en meetlat. Het liedje: "vakantie, vakantie klinkt door heel het land. ..nananana.. naar de hei en naar het strand. We gaan kamperen, logeren ..nanana..' En hoe meer je dan terug gaat denken, hoe meer dingen naar boven komen. En daarom ben ik gegaan, benieuwd naar hoe iedereen er nu uit ziet. Wat ze doen. Hebben ze ook kinderen? Zijn ze ook getrouwd? Raar, bij binnenkomst. Ze herkenden me niet; of een beetje. Ik zat ook niet vanaf het begin in hun klas. Pas vanaf klas drie. Gaandeweg de avond vorderde kwamen er meer herinneringen terug. Doordat je er met elkaar over sprak. Iedereen wist wel iets anders. De schoolreisjes. De dingen die we op school deden. Het schoolverlaterskamp. En ook import. Ik was import. Niet van daar. Dat klopt. Zo voelde het ook nu nog. Maar toch, het was erg leuk om die mensen weer een keer te zien.

Hoe plaats je een reaktie op mijn blog

Van verschillende mensen krijg ik te horen: "leuk hoor je website", "ik weet alleen niet hoe ik kan reageren." Voor die mensen is hier de handleiding om een reactie te plaatsen:

1. druk op reacties of op een reactie plaatsen, onderaan het stukje wat je gelezen hebt.
2. venster opent
3. word verification/woord verificatie. zet de letters die je ziet, in het vakje
4. choose an identity/kies een identiteit:
a. blogger: vul je gebruikersnaam in en je wachtwoord
b. other/anders, vul je naam in en eventueel het adres van je website
c. anonymous/anoniem
5. druk op preview/eerst kijken, zo ziet je reactie eruit
6. druk op publish your comment/publiceer je reactie

Bedankt je hebt een reactie achtergelaten.