woensdag 30 december 2015

# Smeerkussens weven #



Sinds enkele maanden ben ik begonnen met vrijwilligerswerk bij het Weverij Museum in Geldrop.
Als gastvrouw verwelkom ik de bezoekers, zorg voor de koffie en voor de verkoop in het winkeltje.
Als handwerkster hou ik van garen en er creatief mee bezig zijn. Dus de stap om te gaan weven is dan niet zo groot.

In de weverij staan allerlei weefgetouwen. Maar eentje is wel heel specifiek. Het handweefgetouw waar Ad van Rijen zijn smeerkussens op maakt. Op deze site vertelt hij zijn interessante en altijd enthousiaste verhaal over dit specifieke textielprodukt.

Smeerkussens liggen onder in een doos waar de assen doorheen lopen van een treinlocomotief. . De lussen die onderaan het smeerkussen zitten zuigen de olie, die onder in het reservoir zitten, op en zo blijft het kussen (de bovenkant) vet. Hierdoor blijven de as en het lager gesmeerd lopen. Een smeerkussen heeft een levensduur van 40 jaar.

Ad weeft al 32 jaar smeerkussens, het weefgetouw is nu 109 jaar oud. Het is nu nog het enigste weefgetouw in Europa waarop smeerkussens gemaakt worden.

Dus het is niet moeilijk raden; sinds een paar weken ben ik aan het meekijken en me aan het verdiepen in de onderdelen van het weefgetouw. Iedere week ben ik aanwezig op de weverij om te leren.

Het weven zelf wil ik natuurlijk ook graag onder de knie krijgen. Afgelopen week druk bezig geweest om de handleiding overzichtelijk op papier te krijgen. Dat was hindernis een.

Vandaag in alle rust geprobeerd zelf aan de hand van de handleiding te weven. Katja die al wat langer in de leer is bij Ad was aanwezig om bij te springen als ik vragen had of een vastloper.

En zowaar het is gelukt! Mijn eerste smeerkussen gemaakt! Nog een beetje aanduwen en ook de lengte is binnen de limiet. Ben zo trots als een pauw.

het resultaat




leren onder het toeziend oog van de meester

Groet,
Est'her

dinsdag 29 december 2015

# Het boekje is binnen! #



Jawel! Het boekje: Randje per Week 2015 viel vandaag in de brievenbus. Met hierin alle patroontje van de randjes. En verhalen van verschillende borduursters over hun lap met foto. Zo ook over mijn lap.

Het verhaal achter mijn lap:


In 2014 heb ik me heel het jaar verlekkerd.Door iedere week de facebookpagina van Randje per Week te bezoeken en naar al het mooie werk van de Randdebielen te kijken. De een nog mooier dan de ander. “Zou ik dat ook kunnen?” vroeg ik me keer op keer af. Vroeger toen ik een tiener was had ik wel ooit kruisje gezet en van die kussens gemaakt met voorbedrukt grof stramien voor op mijn slaapkamer. Na het Randjesboekje van 2014 besteld te hebben besloot ik om zelf mee te gaan doen in 2015. Mijn verjaardagscadeau werd een linnen band met DMC garen, zodat ik de kosten wat kon verklaren richting mijn ega. Heel voortvarend ging ik van start. De kleur was zo besloten. Rood. Deze kleur staat voor mij in alles, mijn interieur, mijn kleding en accessoires alles is in de warme tinten van aubergine naar diep rood. Daarom viel ik als een blok voor de linnen band met een rood randje bij Soed Idee. Ik bestelde: 11 draads linnenband in Naturel, van 20 cm breed, met smalle ingeweven rode streepjes van Vaupel & Heilenbeck, gemeleerd DMC garen nr. 115 en een bolletjes naald van 37 mm. De keuze van hoe en wat ik wilde, daar was ik snel uit. Mijn thema was Boshoven een naam van het vroegere gehucht in ons dorp wat omzoomd was met het bos; waarop wij nu wonen. Het is een buitengebied met boerderijen. Op mijn lap wil ik de dieren op de boerderij terug laten komen. En bovenaan mijn lap mijn bio; wie ik ben en wat ik doe. Al snel kwam ik erachter dat ik zoals ik altijd gewend ben geen rijtjes van boven naar beneden kon borduren, dus eerst de halve steekjes naar boven en dan op de terugweg de andere helft. Dan krijgt je met het gemeleerde garen geen mooi effect. Daarom heeft mijn poes bovenaan de lap strepen. Dit is niet steek voor steek gedaan maar in rijtjes. Iemand die kwam borduren bij mij wees me erop. Verder heb ik in sommige randjes rode kraaltjes gebruikt. En ik gebruik een spanring als ik borduur omdat ik het werk dan mooier vind worden, het is niet altijd handig en soms echt gehannis. Bij blijven met de randjes is me niet altijd even goed afgegaan, maar ik vind het ontzettend leuk om te doen en ben weer steeds meer bezig met steekjes zetten. Dus het begint onderhand een echt hobby te worden. Iedere maand komen er dames meedoen als het Keukentafel Bee is in onze boerderij. Erg leuk!

En het verhaal zoals het in het boekje staat:


Ik ben nog bezig met randje 58. Dat is net over de helft. Ben nu iedere dag bezig om wat meer op te schieten. Mijn lap voor RpW 2016 ligt al voorbereid klaar. Ik weet al waar ik mijn eerste steekje moet zetten.

Nou Annelies van http://randjeperweek.blogspot.nl/ en Simone van http://www.soedidee.nl/ bedankt voor al het (voorbereidende) werk en voor alles wat er nog meer bij komt kijken.

En alle dames van de Facebookgroep Randje Per Week bedankt voor het mogen meegenieten van al jullie mooie werk.

En zal ik nu eens wat verklappen: De randjes van Simone zijn geadopteerde randjes.
Ssssssssttt.....niet verder vertellen.

Op naar 2016!

Fijne jaarwisseling allemaal.

Groet,
Est'her

donderdag 24 december 2015

# Fijne Kerst en een goed begin van 2016 #

Voor alle handwerksters

Mijn randje per week 2015 lap tot zover als hij nu af is. Met de eerste speldenkussentjes van de speldenkussenclub die ik gemaakt heb. Genieten en geduld. Maar zo leuk om te doen.

Voor alle minibiebbezoekers

De minibieb in kerstsfeer. Heeft dit jaar goed gedraaid. Er zijn echt bezoekers die regelmatig gebruik maken van dit leesplezierkastje. Fijn dat ik dat kan doen.

En natuurlijk ook deze wensen voor alle bezoekers van dit blog, vrienden, familie en kennissen.

Groet,
Est'her

woensdag 16 december 2015

# Ik ben terug #

Avondrood op Boshoven
Ja dat kun je wel zeggen. Je maakt een hoop mee in het leven. Veel leuke dingen, maar geniet je er ook van? Maar ook minder leuke dingen komen op je pad. Hoe ga je daarmee om. Sommige dingen daar heb je niet om gevraagd, maar je krijgt ze er wel bij of maakt ze wel mee. Dingen die je diep in je ziel raken en waar je zelf soms te ver in mee gaat. Je raakt jezelf misschien zelfs een stukje kwijt. En je maakt met jezelf de afspraak dat je dat niet wilt, want zo ben jij niet en dat gebeurt bij jou niet. En toch gebeurt het. Weer. En nog een keer. Totdat je lijf zegt stop! Zo ben ik niet! Dit wil ik niet! Te laat en te ver! Maar wat ben je dan wel en wat wil je dan wel. Wat vond ik ook alweer leuk? Je bent van je padje afgeraakt en kunt het zelf niet meer terugvinden. Ik tenminste niet. Wil ik dit nog wel of niet? Wat wil ik dan wel? Wie ben ik eigenlijk ook alweer? Vind ik dit echt leuk? Je weet het niet meer. Het is te lang geleden dat je daar mee bezig kon zijn en tijd had om ermee bezig te zijn.

Dan komt het kantelpunt. Wat ga ik doen? Hulp zoeken. Van iemand die je laat praten en eigenlijk geef je zelf aan wat je wel wil en wat je wel leuk vind. Ga dat doen zegt die ander. Ga dingen voor jezelf doen. Get a life!(klinkt hard, maar het is wel zo) Maak tijd voor jezelf. Ieder keer laat die ander je zien wie je was en wie je weer kan zijn, door alleen maar te luisteren en te resumeren. Je hoort zelf terug wat je wel wil en hoe dat je het niet wil; want je zegt het zelf. Je weet het wel. Maar je moet het ook nog omzetten in doen. Langzaam, heel langzaam. Eerst veel slapen, want dat mag gewoon. Je bent moe en je moet daar gewoon een keer aan toe geven. Moe in je lijf, moe in je gedachte(hoofd). En boos. Zet het om in erergie, sla en trap die bokszak! Je energie komt terug. Je gaat dingen voor jezelf doen. Twijfel tussen weer werk zoeken of gewoon thuis je eigen invulling geven door middel van hobby's. En er komt zelfs weer tijd voor begrip voor anderen. Je nek gaat weer losser zitten(gewoon stress). Je geeft dingen een plaats en gaat "loslaten". Ook dit proces gaat langzaam, maar het gaat. En het levert jezelf vrijheid op in je lijf en hoofd. Laat los! Is het jou probleem of dat van een ander, leg het daar neer en niet bij jezelf.

Er komt weer gevoel om andermans problemen aan te horen en te begrijpen. Anderen te "horen" en "voelen". Je intuïtie krijgt weer ruimte.

Er komen weer mensen en dingen op je pad, op het goede moment omdat het zo moet zijn.  Het voelt goed. Af en toe val je terug. Maar je weet nu zelf hoe te herpakken. Je bent er weer. Je wilt ook weer. En je geniet weer van het leven en de mensen om je heen.

Het blijft een puzzel.....maar als alles dan maar mooi in elkaar past.....dan wordt het vanzelf een mooi plaatje...

Fijne dagen en geniet ervan.....en laat los.....je krijgt er veel voor terug......

Groet,
Est'her

zaterdag 5 december 2015

# Leuk begin......G(S)oedIdee #


Ook met de Kerst....Randjes in Huize van Lange

Wij (mijn mam en ik) hadden een heel leuk begin van de maand. Twee hele dagen thermen in Bussloo. Heerlijk tot jezelf komen in de sauna, het zwembad en alleen maar relax time. Maar het toetje was nog veel leuker. We hadden onszelf uitgenodigd om een bezoek te brengen aan het ultieme walhalla voor borduursters! Wij gingen op bezoek bij Simone de Jong van SoedIdee. In de weken die hieraan vooraf gingen had ik al mailcontact gehad, dus er lag het een en ander op mij te wachten. Zo wil ik graag met het pakket "Simone" mijn RpW2016 gaan maken.



In Vaassen aangekomen mochten we twee trappen mee omhoog naar de zolderkamer. Waar nog allerlei kratten ingepakt stonden van de beurs die ze had gehad de week daarvoor. Alle kleine werkjes die normaal rondhangen zaten daar in. Ik vroeg haar hoe ze alles kon organiseren; de beurzen, bestellingen van de site; materiaal pakketjes, abonnementen van tijdschriften, borduurclubjes zoals de speldenkussenclub; alles rondom randjes, borduurweekenden en workshops. Ze deed alles zelf; alleen bij het inpakken en maken van pakketjes had ze hulp van een "hele fijne vriendin". Heel knap vind ik het hoe ze dit allemaal opgezet heeft en ook steeds weer nieuwe dingen verzint.

Ik heb heel veel zin in om met de RpW2016 te beginnen....En ook heel veel zin in het Borduurweekend in maart in Vaassen...En ik kijk uit naar het volgende Speldenkussen....En naar de kerstspecial van Punch Needle & Primitive Stitcher Magazine. Allemaal bij haar besteld want hier down under in Brabant is er niet zoveel op dit gebied. Dus haal ik het via het World Wide Web in huis.

En zelf zet ze ook nog heel wat steekjes.....zou ze daar nou echt allemaal tijd voor hebben....voor jullie een vraag voor ons een weet. Ga er maar eens kijken dan steek je er nog wat van op!

En .... Fijne feestdagen ....


Groet,
Est'her

## ♡ ♡ ♡ ♡ ♡ ♡ ♡ ♡ ♡ ♡ ♡ ♡ ♡ ♡ ♡ ♡ ♡ ♡ ##