Omdat wij zestien jaar getrouwd waren afgelopen week, leek het ons een leuk idee om uit eten te gaan met de kinderen. Dus hadden wij een ronde tafel gereserveerd in een van onze favoriete eettentje. De kinderen hadden als voorgerecht kindernacho's. Of het door de nacho's kwam of het moment dat weet ik niet. T. begon met een tandenstokje in zijn slechte kies te pulken. Een melkkies met een gat. Die volgens onze tandarts wel snel gewisseld zou worden. Maar er na al die tijd nog steeds inzat. Na het gepulk in de kies, werd T. erg stil. Al een paar keer naar de wc op en neer geweest. En na mijn vraag hoe het ging, kwamen er tranen. Dan heeft deze jongen echt pijn, want huilen doet hij niet snel. Het hoofdgerecht was ondertussen besteld. Ik vond het toch wijs om de weekend tandarts te bellen met de vraag of die kies getrokken kon worden. Na overleg met T. bleek hij er gelukkig hetzelfde over te denken. Dus wij naar huis. Bellen. Of we er in tien minuten konden zijn. Nou, vijftien moest lukken. Daar aangekomen kreeg meneer een verdoving en werd de kies getrokken. Een ijsje om te koelen kwam nu wel van pas. Dus wij terug voor het nagerecht. Al met al was het toch een geslaagd etentje met een minder leuke onderbreking.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten