zaterdag 8 september 2007

De krant op zaterdagochtend.

Vanmorgen twee pagina's breed, titel : "Korte vergissing met een enorm groot gevolg". De vader en moeder van Chris (elf maanden oud) vertellen over de dag dat hun kind in de auto stierf door uitdroging. Mama had hem vergeten naar het kinderdagverblijf te brengen. Chris heeft heel de dag in de auto gezeten. De rillingen lopen over mijn lijf als ik me er een voorstelling van probeer te maken. Er wordt uiteen gezet hoe het is gebeurd. Er staat: "in plaats van vijftig meter verder te rijden naar het kinderdagverblijf, verdween Chris uit haar systeem. Het is iets wat dagelijks bij veel mensen gebeurt: je vergeet iets totdat je het ziet liggen, of iets anders je eraan herinnert." Het artikel komt op mij over als een uitleg aan iedereen hoe het zo heeft kunnen gebeuren. Om begrip te kweken onder de mensen. Het roept bij mij wel wat begrip op, maar het gaat hier niet om een ding, het is je kind. Het gaat er bij mij gewoon niet in dat je dat vergeet. Mijn kinderen zitten zo in mijn systeem dat ik me daar geen voorstelling van kan maken.

Lees ook: weer een kind dood in een auto.

Geen opmerkingen:

## ♡ ♡ ♡ ♡ ♡ ♡ ♡ ♡ ♡ ♡ ♡ ♡ ♡ ♡ ♡ ♡ ♡ ♡ ##