Kadootjes op bed

Vandaag is het de laatste dag van de kerstvakantie. Voor mij begint dan weer het normale ritme. Uitslapen is er dan niet meer bij. Morgen is J. jarig. Hij wordt vijfenveertig jaar. We hebben gisteren al kadootjes op bed gedaan. Op maandag staat er om tien voor zeven al een taxi voor onze deur. Hij haalt J. jr. op om hem naar school te brengen. Dus hadden we vrijdagavond afgesproken met de kinderen, ook met hem, dat we dan zaterdagochtend kadootjes zouden doen voor papa. Zondag was geen optie. Dan moesten we al om negen uur de deur uit voor de MG onderdelenbeurs in Houten. Wie het eerst komt wie het eerst maalt. En aangezien pa nog een lijstje heeft af te werken voor zijn derde restauratie, moesten we vandaag vroeg uit de veren. Het was heel erg leuk. Het is ook een soort van nieuwjaarsbijeenkomst voor MG-leden. Dus dat lijstje afwerken ging niet zo vlot, weer een bekende die even wilde kletsen. Maar om terug te komen op de kadootjes op bed. Wij op tijd wakker, negen uur, is toch niks mis mee. Ik ga dus J. jr. wakker maken. Wat denk je. Meneer verrekt het om op te staan. Wat doe je dan. Niks. Afspraak is afspraak, helpt niet. Dan krijg jij dit jaar geen kadootjes, is flauw. Licht een aantal malen laten knipperen hielp niet. Extra herrie maken om wakkerder te worden, ook niet. Zat ik daar dus met m'n goei gedrag, met twee kinderen die het wel de moeite waard vonden, kadootjes op bed te doen. Laterna aan het ontbijt. Gestommel boven ons. Puber wakker. Pa krijgt een hand. "Sorry, gefeliciteerd." Daar kan je het dan mee doen.