dinsdag 16 januari 2007

Gezegdgehoordgeziengelezen (2)

Sorry dat ik slechthorend ben!

Mensen, ik zou iets willen zeggen.
Het is zo moeilijk uit te leggen.
Want het komt zo dikwijls voor.
Dat ik het echt waar, niet hoor.
Jullie schreeuwen dan soms hard.
Neem mij liever eens apart.
Dan kun je er van op aan.
Dat ik het beter kan verstaan.
Het doet mij heel veel verdriet.
Als wordt gezegd "je luistert niet"!
Praten er meerdere tegelijk.
Weet ik echt niet meer waar het op lijkt.
Dat ik niet goed reageer.
Op een afstand van een meter of meer.
Denk er dan eens over na.
Dat ik er buiten sta!


p.s: Dit gedicht heb ik jaren geleden eens van iemand gekregen. Ik kwam het tegen met het opruimen van een oude doos met correspondentie. Iedere keer als ik het lees denk ik: zo voelt onze J. zich vaak. Het maakt me weer alert om rekening met hem te houden, je vergeet het zo snel.

Geen opmerkingen:

## ♡ ♡ ♡ ♡ ♡ ♡ ♡ ♡ ♡ ♡ ♡ ♡ ♡ ♡ ♡ ♡ ♡ ♡ ##