Parmantig bezoek.
Na het eten zaten we aan de koffie op het terras, toen er ineens bezoek verscheen op de poort. Een pauw sprong de tuin in. Hij liep regelrecht naar de vijver. Daar lestte hij zijn dorst. Toen ging zijn wandeling verder langs de vijver, richting bos en daar verdween hij.
Gisteren hadden we een andere bezoekster. Een fazanthen. Zij kwam vanuit het bos. Tussen de hoge grassen langs de vijver, bleef ze staan. In alle rust nam ze een drinkpauze. Enkele minuten lang stond ze daar. Toen keek ze om zich heen of de kust veilig was en nam een spurt richting bos. In de schaduw vond ze nog wat zaden. En net zo snel als ze er was, was ze ook weer weg.
Iedere dag sta ik er versteld van wat een vijver voor aantrekkingskracht heeft op allerlei dierenleven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten