Vandaag weer een hete dag. Dan heb ik meestal geen zin om te koken. Uit eten gaan staat dan ook vaak op mijn verlanglijstje in de zomervakantie. Dit keer zouden we naar de Griek. Op het terras buiten natuurlijk. Er zaten ook heel wat kinderen aan tafel. Een tafeltje trok de aandacht. Daar zat een jongen van een jaar of acht met zijn moeder, een vriendin van die moeder met een oudere zoon van een jaar of elf en een hond. Die jongen van acht had geen zitvlees. Oké dat kan. Er werd ook niet op gelet, want mam had het druk met praten met haar vriendin. Die jongen kon wel vijf keer 'mam' zeggen, dan werd er eindelijk eens geluisterd naar wat hij te vertellen had. Hij sprong iedere keer van zijn stoel en ging demonstratief doen. Zoals aan de paal van de parasol rondjes lopen draaien. En toen mama het in de gaten had en hem terugriep reageerde hij op zijn beurt natuurlijk ook pas bij de vijfde keer roepen. Bij dit soort taferelen gaan mijn haren nog steeds overeind staan en mijn handen jeuken. Bij ons geldt de regel: de kinderen moeten gewoon aan tafel blijven zitten. Ik probeer niet te kijken, maar doorgaans lukt me dit niet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten