Veertig jaar

Ik ben dit jaar veertig geworden. Zo voelt het niet. 'k Heb er ook geen moeite mee, moet er wel bij zeggen dat ik meer interesse heb voor de advertenties van crèmes. Volgens de advertenties ben ik nu een vrouw met een rijpere huid. Wat ik doe om mijn huid te pleasen? Daar moet ik wel even over nadenken. En ik kom tot de conclusie dat ik eigenlijk best veel doe om er jong uit te blijven zien. Wat dan. Nou. Om de drie maanden naar de schoonheidsspecialiste. Anderhalf a twee liter water drinken per dag. Wekelijks scrubben om dode huidcellen te verwijderen en cellulitus tegen te gaan. Inderdaad dit zit niet in je gezicht, maar op je benen. Smeren, dagelijks met dag en nachtcrème. Ik smeer al jaren oil of olaz. En ben sinds twee jaar overgestapt op regenerist van dit merk. Deze crème verdubbelt de celvernieuwing.

Maar begin van dit jaar ontdekte ik, tot mijn schrik, twee vlekken op mijn gezicht. Daar was ik niet blij mee. Precies aan de zijkant van mijn neusvleugels. Vette zalf, lavendelolie tegen schimmelinfectie, vochtinbrengende crème, hormoonzalf. Ik heb het allemaal geprobeerd. Het werd soms wat minder, maar echt weggaan deed het niet. Soms was het zo erg dat ik het moest camoufleren met zo'n huidskleur stift. En daar hou ik nou net niet van. Naar de dokter gaan was ook een optie. Maar alleen al de gedachte om dit uit te moeten leggen, weerhield me ervan. Dit weekeinde ging het echter jeuken. Ik kon het ook niet laten om te krabben. Het werd roder en echt lelijk. Dus er bleef niet anders over om toch de dokter maar een bezoekje te brengen. Binnen twee minuten stond ik weer buiten met een zalfje. Dit heb anderhalve dag gesmeerd en ik moet zeggen het ziet er beter uit. Toch ben ik wel wat opgelucht. Dat moet ik toegeven. De cijfertjes doen er dan wel niet toe, maar ik wil er wel goed uitzien.