Tandarts

Ik ben net terug van de tandarts. Moest een gaatje laten vullen. Zit nu met een scheve mond achter de computer. Ik weet niet hoe het komt. Maar het is wel zo. Ik ben tegenwoordig bang voor de tandarts. De afspraak van vanmorgen had ik al een keer verzet. Gewoon omdat ik de vorige keer geen moed kon verzamelen. Vorige week zo weinig mogelijk geprobeerd eraan te denken. Vanaf zaterdag remedy rescue druppels ingenomen. Dit om te proberen of ik daar wat rustiger van werd. Maar nee het hielp niet. Zodra ik die kamer inloop en plaatsneem op de stoel, begint mijn hart te bonken. Ik probeer nog terug ter keren naar mijn buikademhaling. Maar ook dit lukt niet meer. Door te vragen waar ik gevuld moet worden en hoe groot de vulling is, probeer ik te inventariseren hoelang en hoeveel werk de tandarts heeft. En ik begin hem te vertellen dat ik zenuwachtig ben en ....... de tranen beginnen te komen. Echt ik, die altijd rustig is en alles overzien kan. Ik heb mezelf niet meer onder controle in de tandartsstoel. Dus verdoofd hij me. Zodra ik klaar ben, voel ik me idioot. Is dat het nu!! Ben ik daar nou zo bang voor!! Voor die tien minuten!! En nu nog een halve dag met een scheve mond lopen.