Vorige week zag ons mam een ijsvogel op het bamboestokje dat boven de vijver uitsteekt. Ze zat koffie te drinken en stond op en keek naar buiten en daar zat hij. Hij ving een vis en vloog in de den naast de vijver. Daar at hij zijn buit op en vloog weg. Helemaal lyrisch belde ze me op. Een ijsvogel in de tuin! Diezelfde dag kwam hij natuurlijk niet meer. Ook niet die twee dagen dat mijn camera klaarstond op statief achter het raam. En niet toen ik er zelf twee uur heb gestaan met de camera in mijn hand. Gisteren ging ik koffiedrinken. Ik stond tegen de muur geleund. Op de kiwiplant, anderhalve meter van mij vandaan landde hij!! Hij schrok, want hij zag mij staan. En in een recht streep verdween hij. Maar ik heb hem gezien!! De ijsvogel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten