Opgejaagd.
Pickachu is onze hond, een West_Highland_white_terrier. Ze is een beetje alleenig, omdat haar grote vriendin Pando een aantal weken geleden is overleden. Daarom geef ik haar regelmatig wat extra aandacht. Vanmiddag ben ik met 'r gaan wandelen. Fototoestel meegenomen. Ik was van plan nog wat paddestoelen te fotograferen. Heel raar, maar in dit bos was bijna geen paddestoel te vinden. Het was rustig. Maar Picka rook iets. Ik heb vaak aan de reeën gedacht. Maar ze al lang niet meer gezien. Zondag nog een wandeling gemaakt, wel sporen gevonden. Krak! Ik trap op een tak. En ineens hoor ik geraas van opgejaagde dieren. Ik kijk en zie nog net twee silhouetten wegrennen. Reeën! Het waren er meer. Dus hier houden ze zich overdag schuil. Door de snelheid waarin het gebeurt heb ik geen tijd om een foto van ze te maken. Dat ga ik wel proberen. Dus wordt vervolgd.
Als troost een foto van een leeuwenbekje stond zo mooi in de berm nog te bloeien.
Lees ook: Pando Pitou
Geen opmerkingen:
Een reactie posten