Vroeger. Ja, inderdaad vroeger. Toen ik nog op de lagere school zat, we woonde toen in Zeeland. Ik weet niet meer of het aan het begin of aan het einde van de grote vakantie was. Je kon een hele week van maandag tot en met vrijdag, avonturen beleven. In het bos. Maandag was het indelen van de groepen. Daarna kreeg je een zeil en wat palen. Daar ging je samen een hut mee bouwen. Daar kon je in schuilen en je rugzak met lunch bewaren. We hebben een jaar gehad dat je lek gestoken werd door de muggen. Overal stonden schaaltjes met sponsjes met een geel/bruinachtig goedje erin. Dat mocht je heel de dag gebruiken om je armen en benen mee in te smeren. Het had een typische geur, die je heel de dag door heel het kamp. Als ik het nu ruik denk ik meteen aan het Inkakamp van vroeger. Ook is er eens een jaar geweest dat ze een ontvoering in scene hadden gezet. Met medewerking van de brandweer en politie. Wat is nou spannender als je als kind met de echte politie een zaak op moet lossen. Het Inkakamp bestaat nog steeds, dit jaar al voor de 41ste keer.
Gedeelte van het terrein van de Doeweek Dommelen
Bij ons in de buurt hebben ze ook zoiets. Het heet Doeweek in Dommelen. Dus als je kinderen het wel zo'n beetje hebben gehad aan de einde van de vakantie. Als ze zich en elkaar beginnen te vervelen. Is er voor mama een oplossing. Schrijf ze in voor de doeweek. Dan zijn ze de laatste week van de vakantie onder de panne en maken ze ook nogeens van alles mee. Nee, het is gewoon hartstikke leuk voor die mannen. Zeker als je het liefste buiten speelt en graag met hamer en spijkers bouwt. Dus vandaag hebben T. en S. hun clubhuis gebouwd. Niet van een zeiltje met palen. Maar van een berg hout die daar gestort is en waar de kinderen zelf hun bruikbare materialen uit moeten plukken. Zo'n kamp is toch een leuke afsluiting voor de school weer begint.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten