Asfalteren

Onze straat krijgt een nieuwe asfaltlaag. Gisteren hebben ze heel de dag gefreest, herrie en stof. Leuk voor die pas gewassen ramen van mij. Vandaag hebben ze de hechtlaag aangebracht en op alle in en uitritten zand gestrooid. Als de wals voorbij komt trilt heel mijn huis, en alles wat erin staat. Best spannend, vooral de kinderen vinden het een avontuur. Morgen gaan ze het hopelijk asfalteren. Betekent wel dat je er met de auto moeilijk uit kan om iets te gaan doen. Morgenvroeg ga ik voordat de mannen beginnen met hun grof geschut, mijn auto parkeren op een plekje zo dicht mogelijk bij huis. Zodat ik toch mijn boodschappen kan gaan doen. Het is even behelpen.

Est'hers viert feest!

Est'hers heeft iets te vieren. De teller op dit lifelog is de vijfduizend gepasseerd. Yes. Gefeliciteerd. Proficiat. Bedankt voor al die bezoekjes. En vooral ga zo door.

Maandag

Ik vind het altijd heerlijk als het weer maandag is. Iedereen de deur uit, naar school of aan het werk. Mijn dag begint dan met sport. Een uurtje uitleven in de fitnisszaal. Heerlijk. Even ontspannen en inspannen tegelijk. Daarna doe ik altijd mijn boodschappen. Dan heb ik al veel belangrijks gedaan voor mijn gevoel. Echt flink aan de slag thuis, kan ik meestal niet zo goed komen. Tussen de middag eet ik met T. een boterham. S. blijft over op school en J. is heel de week verder niet thuis. Als T. weer naar school gaat, klim ik op mijn fiets in tennistenue. En ga ik nog een potje tennissen. Daarna thuis even onder de douche. Maandag is een beetje een dag voor mezelf. Niet teveel huishouden. Na het avondeten ga ik met de hond naar de cursus. Daarna ben ik moe net als Obbe die dan uitgeteld op de vloer ligt. Meestal kijk ik nog wat t.v. en ga ik op tijd naar bed. Om dinsdag fit aan de dag te beginnen. De Poetsdag.

Obbe

Dit is Obbe vandaag.

achtentwintig weken oud.

Weekend

Was het gisteren zo'n lekker weer. Vandaag miezert het. Leuk voor die mensen op de vijftigste Brabantse Dag. Nee, wij gaan niet. Veels te druk denken we. J. is op het E3 aan het duiken.Wij gaan ergens lekker koffie drinken. We hadden gedacht vandaag lekker te kunnen rijden. Maar daar is het te slecht weer voor. Aanstaande zondag is het OJM dag bij ons. Een dagje actief met heel de familie. Ik loop nu al na te denken voor een alternatief programma, mocht het slecht weer zijn. Ik denk dat ik wel wat leuks weet. Vanavond hebben we een lekker maaltje. Er staan mosselen in de koelkast.

Breuk

Balen! Het is een breuk. Nu nog vijf weken gips. Dan controlefoto's. Hoe dan verder dat is dan pas bekend. Het zit op een plekje wat heel erg naar is. Net onder de duim. Dat botje geneest moeilijk. Duurt lang. Kun je chronisch pijn aan over houden. Kan afsterven als het niet goed aangroeit. Allemaal uitlatingen van mensen de afgelopen week. De gipsmeester zei: "dat heb je vroeg voor mekaar, jongen". We hopen er maar het beste van. Ik blijf waarschuwen dat hij zich rustig moet houden met het gips. Maar ja, als je je mitella niet meer hoeft te gebruiken......

De arm van T.

Ochtendje ziekenhuis achter de rug. T. moest op controle met zijn arm. Bij de afdeling traumatologie moesten we ons melden en op het kaartje stond duidelijk dat het gips eraf moest, en dat we eerst foto's moesten laten maken. Om daarna weer naar deze afdeling te komen om een oordeel te horen. Maar de receptioniste bleef voet bij stuk houden dat dat niet de procedure was. Dat we eerst op deze afdeling een dokter te zien zouden krijgen. Deze zou dan beoordelen of het gips eraf mocht. Dus wachten op de dokter. Deze aardige man bekeek de foto's op zijn computerscherm. Hij wist het niet. Er was weinig tot niets te zien. Hij wilde dat er een CT-scan gemaakt werd. Het EHBO-gips werd eraf gehaald en een heuse gipsmeester maakte een mooi nieuwe gipsen arm. In de kleur groen, zelf gekozen. Op naar de röntgenafdeling waar de scan gemaakt werd. Als een soort superman moest hij plaatsnemen op de brancard. Plat op zijn buik, gipsen arm recht naar voren uitsteken, andere arm langs het lichaam, hoofd rustend op een kussentje en stil liggen. Hij moest er wel om lachen. Wij weer terug naar de afdeling traumatologie. Daar zou de doktersassistente gebeld worden door de arts die de CT-scan zou beoordelen. Na een tijdje daar gewacht te hebben, kwam ze eraan. Het duurde nog wel even. We mochten wel naar huis gaan, dan zou ze mij thuis bellen. En het gips? Als er op de scan een breuk te zien zou zijn dan moest hij zeker nog vier weken erin blijven zitten. Zo niet dan lieten ze het er voor de zekerheid toch drie weken om zitten. Al met al weten we nu nog niks!

Studiedagen

De scholen zijn amper begonnen of de nieuwsbrieven met mededelingen druppelen binnen. En wat staat daarin. Jawel. Uw zoon heeft de komende week een studiedag. Uw zoon heeft drie dagen schoolkamp en aansluitend een studiedag. Dus van dat ritme van mama blijft deze week maar heel weinig over. Fitniss afgezegd. In de plaats daarvan morgen maar naar het zwembad, want anders gaan die vakantiekilo's er te langzaam af.

Dierendagboek (21)

Jonge beesten.

Vorige week ontdekte Obbe een egel in het bos. Hij is wel een half uur bezig geweest, voordat hij de moed opgaf om er mee te spelen. Ook zag ik een jonge egel, toen ik in de schemering de honden uitliet. Jonge fazanten zitten er een stuk of vier. De kwikstaarten hebben we uit zien vliegen. Zo ook de merels. Dat is niet allemaal goed gegaan. Eentje vloog uit direkt in de vijver, en is meteen verdronken. Een ander had zich langs het pad onder een struikje verscholen. Obbe rook het meteen. En hap, dan heeft zo'n beestje niks meer te zeggen. De winterkoning heb ik gehoord toen zij met haar hoge gepiep, haar jonge tot zich riep. En dan hebben we nog onze poezen. Blacky, Snelle Jelle, Pluisje, zoals ze door de kinderen worden genoemd. Snelle Jelle is vorige week tijdens de jaarmarkt verdwenen. Ze is meegelopen toen wij met de honden daar naar toe gingen. Daarna hebben we helaas niets meer van hem gezien. We denken dat hij meegenomen is door iemand. Blacky is in aanraking gekomen met een auto. Op het eerste gezicht had ze een flinke tik gehad. Maar ze loopt gelukkig al weer rond. Katten hebben negen levens. Zij heeft er nu een verspeeld. Met Pluisje gaat het goed. Ze heeft er een handje van om in de keuken rond te snuffelen en alles op te eten wat ze ziet liggen.

Pluisje Blacky

Mijn ritme

De kids weer naar school. Voor de een was het spannend. Hij kon niet zo goed slapen. Voor de ander was het leuk. Kamer inrichten, nieuw huisje, nieuwe groep. Nieuwe vakken: o.a.: techniek. Inzicht krijgen in meer maatschappelijke kwesties. Werk, loon, werksfeer, werknemer, werkgever, cao. Heel de week van huis en niet meer woensdagavond thuis. Allemaal dingen waar hij wel aan toe is. Voor de andere was het leuk, maar toch wel balen. Leuk om te vertellen wat voor stunt hij nu weer uitgehaald had. En balen omdat hij met de gymles aan de kant moest zitten. En omdat hij niet zo opschoot met zijn werk met een hand. En deze mams geniet weer van de rust in huis. Nee ik vind het juist niet erg als ze weer naar school gaan. Heerlijk, kan ik weer doen en laten wat ik wil. Maar ik hoor om me heen dat het ook soms anders is. Vanmorgen zei een moeder tegen mij:"ik ben wat dat betreft zo'n muts".

Hij had de step meegenomen.

Hij had de step meegenomen. Om iets te te doen te hebben. Hij had een leuk weggetje gevonden. Met een gave heling. Hij kwam terug met een schaafwond op iedere knie. En een flinke op zijn elleboog. Hij had wel pijn aan zijn pols. Hij had met zijn hand zijn val opgevangen. Hij kon goed bewegen en zelfs een handgeven. Al was deze niet stevig. "Slaap er maar een nachtje mee, dan kijken we morgen wel weer verder." Hij had vanmorgen nog steeds pijn. Niet heel erg maar wel vervelend. Hij wilde naar de huisarts. Deze had dezelfde twijfels als ik. Dus naar het ziekenhuis voor een foto. Die dokter had ook zijn twijfels. Maar dacht toch iets te zien op de foto's. Dus kreeg hij gips en werd zijn wond grondig schoongemaakt. Het lijkt nu veel erger dan het is. Heel zijn onderarm zit in de gips en de mitella. Tien dagen is hij er zoet mee. Geen voetbal, fietsen, schrijven, gym en breakdance. "Shit, 't is toch wel balen", vindt hij.

Fotoboek

Aan het begin van dit jaar was ik ijverig begonnen aan een fotoboek. Een stukje software gedownload, zodat ik met de computer een jaarboek kon maken van tweeduizendzes. Eens kijken of dat nu makkelijker is dan de foto's te laten afdrukken en in te plakken in zo'n fotoplakboek. Al snel kwam ik iets tegen wat ik jammer vind. Ik kan de werkjes van de kinderen er niet in opnemen. Je kunt tekst toevoegen in een tekstvlak. Je kunt foto's als paginaachtergrond gebruiken. Het heeft een aantal maanden stilgelegen. Maar ik ben er weer ijverig mee bezig. Laatst zag ik bij iemand een kalender staan en bij iedere maand stond een foto van de kinderen of kleinkinderen. Leuk kadootje voor opa of oma.

Vakantie zit er weer bijna op

Het rustige vaarwater is weer in zicht voor mij. Deze week weer alles een beetje in het gareel zien te krijgen. Bedtijden aanscherpen. Controle op school- en sportspullen. Is alles nog compleet, dan nog even naar de winkel. En ik heb weer tijd om te bloggen. De afgelopen weken hebben we veel gedaan. Ons lijstje is bijna helemaal afgestreept.
We gingen naar het E3-strand, daar hebben J. en ik het surfen weer eens opgepakt, dat was twintig jaar geleden. En het ging meteen weer als vanouds. Dat kon puber J. ook. Dacht hij. Viel dat even zwaar tegen. Na een aantal verwoede pogingen staakte hij zijn gevecht met de giek en het zeil. Het doorzettingvermogen wat wij hadden, twee dagen er op klimmen en eraf vallen, dat had hij niet.
Historisch Openluchtmuseum Eindhoven. Met een doekaart de geschiedenis verkennen. Met een houtzaag een plankje afsnijden, daarna inbranden met heet ijzer. De was doen. Eerst water halen met een juk waar twee houten emmers aanhangen. Dit storten in een wasbak. Met de hand de was doen. Hiermee een munt verdiend. Op naar de herberg met versierd plankje en munt. Daar kon je een drankje kopen en kreeg je op je plankje een wafel.
Bij de bioscoop zitten we tegenwoordig allemaal in een andere zaal. De boys houden allemaal van verschillende film. Zo zagen we the Transformers, Ratatouille, Harry Potter And The Order Of The Phoenix , Zoop in Zuid-Amerika,Fantastic Four: Rise Of The Silver Surfe.
In het Papegaaienpark in Oerle raak je niet uitgekeken. Het voeren van de papegaaien blijft leuk, ook voor volwassenen.
ZooParc Overloon. Dieren kijken in een mooi aangelegd park met speeltuin. Grotten van Han op verzoek van de kinderen. We vonden het allemaal geweldig.
Dagje Antwerpen, daar kennen ze pas solden. Met vijftig tot zeventig procent korting. En het ene kledingmerk na het andere. We gaan nog eens terug zonder kinderen.
Dagje MG-en around de Peel. Twee jongens uit logeren. T. mocht mee heel de dag rijden. De hemel was blauw en de zon scheen.
Zo ook op ons dagje Domburg. We waren al om negen uur in Domburg. Allemaal een rugzak, met daarin het ontbijt. We kwamen met eb en gingen met vloed. Een hele dag vermaak met zand, krabjes, zeesterren, schelpen, zandkastelen, kuilen, zwemmen in de golven. Dat was in een notendop wat we zoal hebben gedaan.